Ο παπάς της γειτονιάς, που δεν έχει παπαδιά, έχει άλλους παπάδες...

ή Πουτάν ή Πουριτάν!

Μια φιλενάδα μου 35άρα και βάλε, μου ΄λεγε πόσο υποκριτικό της φαίνεται, να υπάρχει ακόμα αυτή η  διαχωριστική γραμμή, που θέτουν οι μεσοαστοί, ετεροφυλόφιλοι, στο νόμιμο και το ηθικό, το γκέυ και το στρέητ. Ο τρόπος ζωής των γκέυ συχνά κατακρίνεται από τα συντηρητικά στερεότυπα μιας διάχυτης "ετεροκανονικότητας". Οι γκέυ θέλουν να αντιγράψουν το ετεροφυλοφιλικό πρότυπο, να δεσμευτούν να μετατραπούν τελικά, σε ισότιμους υπερασπιστές των παραδόσεων με τους υπόλοιπους άνδρες και γυναίκες. Αλλά μήπως τελικά ο μύθος του έκλιτου βίου που κυριαρχεί για τους γκέυ είναι ένας καθρέπτης των στρέητ που εθελοτυφλούν μαζικά. Πως βλέπουν τελικά οι ίδιοι την ζωή τους μέσα από εμάς. Μας κατηγορούν οτι δεν είμαστε ικανοί να κάνουμε παιδιά ότι αλλάζουμε γκόμενους στο έτσι οτι δεν είμαστε σταθεροί οτι δεν μπορούμε να παντρευόμαστε γιατι προσβάλουμε τον ιερό θεσμό του γάμου που ευλόγησε ο θεός και άλλα τέτοια περίεργα. Δυστυχώς τα διαζύγια αυξάνονται, αν οι γονείς είναι ζώα τα παιδιά τους δεν θα βγούνε και καλύτεροι άνθρωποι, οπότε έχει αποδειχτεί περίτρανα πως μια θετή μητέρα ή ένας πατέρας χήρος ή τα τελευταία χρόνια ένα γκέυ ζευγάρι μπορούν να μεγαλώσουν το ίδιο άξια παιδιά και όχι ψυχικά διαταραγμένα. Στο χωριό που όλοι κουτσομπολεύουν και όλοι κατακρίνουν έρχεται η ώρα που μαθαίνεις πως ο φούρναρης δέρνει την γυναίκα του, την ώρα που ο φορτηγατζής πηδάει την γυναίκα του καφετζή που έχουνε 3 παιδιά 5 χρονών και πάει λέγοντας.  Ο κόσμος το'χει τούμπανο και αυτοί κρυφό καμάρι δηλαδή.
Μαθαίνω λοιπόν πως διάφορα στρέητ ζευγάρια κάνουν ανταλλαγές συντρόφων. Μακροχρόνιες σχέσεις, που ανήκουν στην ανώτερη μεσοαστική τάξη, επιχειρηματίες και εισοδηματίες, παντρεμένοι με παιδιά, κανονίζουν σε εβδομαδιαία βάση πάρτυ σε σπίτια ή vip clubs και μυστικούς χώρους για να καλύψουν ίσως τα κενά που τους δημιουργεί υποθέτω, ο μύθος ενός τρόπου ζωής που καταδικάζουν αλλά τελικά γνωρίζουν και ακολουθούν. Παρτούζες, αλλαξοκωλιές, κόκες ναρκωτικά, μεθύσια και ξερατά. Η φιλενάδα μου ισχυρίζεται πως όσοι γνωστοί της ακολουθούνε αυτόν τον μυστικό τρόπο ζωής συνήθως παίζουν και το ρόλο του συντηρητικού τα πρωινά. Γνωστή τακτική. Πόσες φορές βρέθηκε στο δρόμο σας κάποιος να σας κράξει να σας πεί αδερφούλες να σας πεί οτι δεν είναι φυσιολογικό κι άλλα τέτοια περί παρα φύσιν ασέλγειας, αλλά παράλληλα αποδεχόμενος όλο και περισσότερο την κουβέντα μαζί σας και πλησιάζοντας σας ίσως όλο και περισσότερο δήθεν με την απορία;
 
Όχι δεν προσπαθώ να βγάλω τους στρέητ άντρες γκέυ. Προσπαθώ να σας πώ πως όταν είσαι 19 χρονών πουστράκι ό,τι και να λέει ο 40άρης κοιλαράς και με λίγο κρασί παραπάνω αν πιεί, δεν θα σας πεί όχι. Άλλωστε τόσοι ταρίφες οικογενειάρχες κρά κάνουν να πάρουν κούρσα στις 5 το πρωί έναν θαμώνα των ιδιαίτερων μαγαζιών ανάμεσα στην ιερά οδό. Επίσης όσο και να λέει ο κύριος κουστουμάτος οτι "έχω γυναίκα και παιδιά ενώ ο αδερφός μου βγήκε πούστης μωρέ και είναι κρίμα για τη μητέρα μας που θα μου αφήσει μόνο εμένα την περιουσία", πάλι θα τον βρείτε να γαμάει άλλη γκόμενα πάνω στο τραπέζι που παίζουν τα παιδιά του, που τώρα τα χει στείλει στη γιαγιά, έχοντας πιεί την κόκα και τα ξύδια του, παράλληλα με τη δική του τη γυναίκα που θα γαμιέται πίσω από τον καναπέ με άλλους δύο ή θα κάνει λεσβιακά και όταν θα τελειώνει θα ανεβαίνει στον πάνω όροφο ξενερωμένη και θα την πιάνουν τα νεύρα της που ο δικός της πηδάει μια άλλη "ο παλιομαλάκας θα το γαμήσω", στον κάτω όροφο που θα ναι και μαζεμένοι άλλοι διάφοροι ανώμαλοι στρέητ που δεν θα μπορεί να τους διώξει και θα διαμαρτύρεται στην φιλενάδα της που θα αναρωτιέται "γιατί χρυσή μου κάνεις τον νταή αφού είσαι κι εσύ γυναίκα και ζηλεύεις και γιατί γαμιέστε και παίρνετε ναρκωτικά αφού μετά νιώθετε πως ξευτιλίζεστε και ταπεινώνεστε;"
 
Οι αρχαίοι Έλληνες και Βαβυλώνιοι είναι γνωστό σε τι παρτουζιλίκια επιδίδονταν κάθε νύχτα.
Οι μουσουλμάνοι δεν είχανε πάντα περισσότερες από μια γυναίκες γιατί δεν μπορούσαν να τις συντηρήσουν οικονομικά. Οι χριστιανοί προσπαθούσαν να κάνουν παιδιά πολλά για να εργάζονται στα χωράφια. Ο κυνικός γκέυ θα σου πεί "τι να την κάνω την δέσμευση, γιατί να μου φυλακίσει κάποιος την ομορφιά και τη νεότητα, σάμπως θα τον παντρευτώ να μου κάνει και παιδιά, να μου δώσουν ένα ποτήρι νερό στα γεράματα;"
Ο ρομαντικός γκέυ θα σου υπενθυμίσει τον πρίγκηπα στο άσπρο άλογο και πως όταν ο έρωτας χτυπάει την πόρτα, ανεβαίνει η ανδρεναλίνη και η φερομόνη ο άνθρωπος εξελίσσεται και ανεβαίνει επίπεδο χειραγωγεί αδυναμίες και επαναπροσδιορίζει τις ανάγκες του και απολαμβάνει άλλα πολύ σημαντικά οφέλη. Κυρίως βρίσκει τη συντροφικότητα και την αγάπη... (;) έστω για όσο κρατήσει!
 
Το σεξ μπορεί να αποτελέσει πολλά πράγματα και να πάρει διάφορες μορφές και διαστάσεις. Πάνω στο σέξ επισφραγίζεις μια φιλία, έναν έρωτα, δείχνεις εκτίμηση ή ανταλλάζεις σαν δώρο. Κάθε ζευγάρι έχει δικαίωμα τελικά να επιλέξει με ποιόν τρόπο θα συντηρεί το δεσμό του και από τι θα τον προστατεύει. Αφήστε όμως τις συγκρίσεις γιατί καθένας είναι τελικά ελεύθερος να νιώθει ευτυχισμένος με αυτό που πιστεύει και θέλει να συνεχίσει να κάνει. Δεν θα ενώσετε εσείς τα κομμάτια που αφήνει κάποιος άλλος στο διάβα του. Δεν χρειάζετε επίσης να χαμουρεύεστε μπροστά σε όλους είτε μπορείτε είτε όχι γιατί η πρόκληση δεν ερμηνεύεται πάντα θετικά, ακόμα και από εκείνους, που μάλλον είναι οι περισσότεροι, που έχουν κάνει το ίδιο και το έχουν κρύψει κάπου βαθυά στο μυαλό τους.
 
Το απαγορευμένο τελικά είναι κάτι το ιερό για τον Έλληνα, γιαυτό και συνεχίζει να μην το παραδέχεται, αφού αν το αποδεχτεί δεν θα του προκαλεί πλέον τόση καύλα. Το κακό είναι πως θυσιάζει και τους υπόλοιπους μαζί. Εδώ κολλάει ένα τύπου "μαζί τα φάγαμε".
 
Χωρίς την ενοχή και την απαγόρευση άλλωστε πως θα υπήρχαν επαγγελματίες ακτιβιστές να μας πουλάνε επανάσταση και δικαιώματα και διαμαρτυρίες; Ασχέτως αν δεν μας εξήγησε ποτέ κανείς τι είδους άνθρωποι και με ποιά λογική νομοθέτησαν και άσκησαν αυτές τις πολιτικές που μας επηρέασαν λαμβάνοντας τέτοιες αποφάσεις για τις ζωές μας.
Γιαυτό και η γκετοποίηση μάλλον αποτελεί έναν τρόπο διατήρησης της παράδοσης της κάθε ομάδας και της προσπάθειας να γίνεται και να παραμένει ξεχωριστή και ευκολότερα προσβάσιμη και συγκεντρωμένη για όσους το επιθυμούν. Τους ίδιους τους γκέυ λοιπόν μάλλον τους συμφέρει να έχουν το δικό τους χωριό που γνωρίζονται με όλους. Εμείς άλλωστε έχουμε κερδίσει κάτι μοναδικό, πως στο κέντρο της αθήνας άνθρωποι μονάχα με ένα κοινό χαρακτηριστικό έρχονται σε επαφή συνεχώς και χαιρετιούνται στο δρόμο την ώρα που για να το πετύχουν αυτό οι στρέητ πρέπει να περιμένουν το καλοκαίρι να ξαναγυρίσουν στα χωριά τους.