Γιατί χρειαζόμαστε τον Φεμινισμό

Είναι πολύ μεγάλη η διαφορά του ουσιαστικού και πρακτικού φεμινισμού, από αυτόν που προβάλλεται από πωρωμένες οντότητες με αμφιβολίες για την ίδια τους τη σεξουαλικότητα, οι οποίες μέσα από έναν φθόνο του πέους και όχι εν τέλει οδηγούμενες από ανάγκη για ισότητα και αποδοχή της διαφορετικότητας, μετατρέπονται σε κομπλεξικά άτομα, προωθώντας τον μισανδρισμό, σε σημείο να καταγγέλλουν την πρακτική των ανδρών να κατουράνε ελεύθερα όρθιοι. Φτάνουν συχνά σε σημείο να μπερδεύουν τις "αναρχοqueer" εμμονές τους, απαγορεύοντας πχ ακόμα και από gay άνδρες να εκφέρουν γνώμη για το ποιο πρότυπο γυναίκας θαυμάζουν, επειδή έτσι γίνονται "σεξιστές". Αν πχ εκθειάζεις την Gretta Garbo, σημαίνει ότι κάνεις fat shaming, αν κατηγορείς την εμπνεύστρια των ανορεξικών μοντέλων όπως η Twiggy, είσαι πάλι ένας προνομιούχος, που ευθύνεσαι συλλογικά για την πατριαρχική δόμηση που κατεύθυνε σε τέτοια πρότυπα, προσπαθώντας να αποποιηθείς την ευθύνη σου...που γεννήθηκες άνδρας, άρα αυτομάτως κρίνεσαι ένοχος. Μάλιστα έχουμε δει πως σε χώρες όπως η Σουηδία, όπου τα δικαιώματα και η ισότητα καταστρατηγούνται για να διώκονται ακτιβιστές όπως ο Τζουλιάν Ασαντζ για βιασμό. Για να μπορούν γυναίκες που κάνουν σεξ χωρίς καπότα, να διεκδικούν δικαστικώς τεράστιες αποζημιώσεις, το επόμενο πρωί, από ανυποψίαστους ερωτικούς συντρόφους που έπεσαν στην παγίδα.

Αν δεν είσαι πχ γυναίκα, δεν έχεις δικαίωμα να κρίνεις τις γυναίκες της Μέσης Ανατολής, συγκρίνοντας τα δυτικά σου πρότυπα με τα δικά τους. Από την άλλη όμως όλες αυτές οι γυναίκες που πριόνισαν την ίδια τους τη θέση μέσα σε κάθε κοινωνία, που έγιναν μητέρες που καλόμαθαν τους γιούς τους και τους έδωσαν απόλυτες εξουσίες, μπορούν να κρίνονται μόνο από τις σημερινές μοδάτες ακτιβίστριες, που παριστάνουν τις επαναστάτριες, αλλά αντιδρούν μονάχα εντός του κύκλου που τις παίρνει, επιτίθενται πχ σε gay άνδρες, ποτέ στον πατέρα τους, ποτέ στο θείο τους, ποτέ στη μάνα τους, ποτέ σε χρυσαυγίτη.

Είναι λοιπόν ένα πρόβλημα να αντιμετωπίζει κανείς 20χρονα παρτσακλά που δεν έχουν ευχαριστηθεί ή ανακαλύψει το σεξ, που δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τον αγώνα των γυναικών του παρελθόντος, που οικειοποιούνται τον φεμινισμό, για να μεταθέτουν τα υπαρξιακά τους, όπως κάτι λεσβίες που ενδόμυχα θέλουν να ξεριζώσουνε τη μήτρα τους, ή αναρχικές στρέητ γκόμενες που κρίνουν τους πάντες, αλλά στο τέλος καταλήγουν στην αγκαλιά ενός χωριάτη μπάτσου. 

Οι λόγοι λοιπόν που χρειαζόμαστε τον πραγματικό φεμινισμό κι όχι το fashion trend ψευτοδιανούμενων, αλλά αυτόν που μαθαίνουμε παραδόξως από κάτι ποπ βλαχοαμερικάνες, όπως η Kesha, είναι οι εξής:

Ο Zayn Malik πλήρωσε για να παρατήσει στη μέση μια παγκόσμια περιοδεία, να σπάσει το συμβόλαιο με την εταιρία, επειδή δεν γούσταρε τη μουσική των Οne Direction, αλλά η Kesha εξαναγκάζεται να παραμείνει στο δικό της συμβόλαιο φυλακισμένη, να ανεχτεί έναν άνθρωπο/παραγωγό που για χρόνια την εκβιάζει με κάθε πιθανό κι απίθανο τρόπο. Βλέπουμε λοιπόν πως το αμερικάνικο δικαστήριο αντιμετωπίζει πολύ διαφορετικά την περίπτωση ενός άντρα που ήθελε να κάνει την καύλα του, από την υπόθεση μιας γυναίκας που ζητά την απομάκρυνση του συνεργάτη που την κακοποιούσε.

Την ίδια στιγμή ροκ τραγουδιστές πλακώνουν στο ξύλο τις κοπέλες τους, αλλά συνεχίζουν να αποθεώνονται από άλλες αποβλακωμένες θαυμάστριες, ακόμη κι αν έχουν καταδικαστεί. Αξιοπρέπεια μηδέν δηλαδή.

Ηλίθια αγόρια που ανοίγουν κανάλια στο youtube, αποθεώνονται από εξίσου ταπεινούς αργόσχολους, κάνοντας πλάκες σε τυχαίες κοπέλες στο δρόμο, χουφτώνοντάς τες, επειδή υποτίθεται ότι θα έπρεπε να τους αρέσει να γελάσουν, ή στο κάτω κάτω αν ντύνονται σαν πουτάνες τα θέλει ο οργανισμός τους.

Η Hillary Clinton θα ερωτηθεί για τα ταγερ στη γκαρνταρόμπα της, αλλά όχι για πολιτικά θέματα όπως συμβαίνει με τους άνδρες πολιτικούς ανταγωνιστές της.

Στις ΗΠΑ ταμπόν και σερβιέτες φορολογούνται ως είδη πολυτελείας, σε αντίθεση με τα ξυριστικά είδη για τον άνδρα.

Όταν κάνεις βόλτα και σου την πέφτουν διάφοροι, θεωρούν πως πρέπει να παίρνεις την κάθε σαχλαμάρα τους ως κομπλιμέντο, σταματώντας μόνο αν σε δουν να συνοδεύεσαι.
Εδώ βέβαια να σημειώσουμε πως δεν είναι όλα τα αγόρια ληγούρηδες, ούτε είναι κακό το καμάκι.

Κανείς δεν λοξοκοιτάζει έναν άνδρα χωρίς μπλούζα, σε αντίθεση με μια γυμνόστηθη γυναίκα, ή μια γυναίκα που θηλάζει δημοσίως.Οι άνδρες που απελευθερώνουν τη θηλυκή τους πλευρά, φέρουν αντικείμενα που παραπέμπουν στη θηλυκότητα, γελοιοποιούνται δημοσίως. Μάλιστα από γυναίκες, οι οποίες δεν κατανοούν εκείνη τη στιγμή πως προσβάλουν την ίδια τους την ύπαρξη, το κοινωνικό τους φύλο. Γιατί βέβαια και εκείνες ευθύνονται εξίσου για την τοποθέτηση κάθε κοινωνικής έκφρασης σε ταμπέλες και κουτάκια. Όταν η Κοντσίτα φόρεσε φόρεμα με μούσια προκάλεσε πανικό, ακριβώς γιατί κυριαρχεί ένας διάχυτος φασισμός πάνω στα επιτρεπτά όρια και κοινωνικά πρότυπα.

Ευτυχώς τα πράγματα αλλάζουν, βλέπουμε πατέρες, ή διάσημες μητέρες όπως η Adele να φορούν στα αγόρια τους κοστούμια πριγκιπισσών της disney.

Οι γυμνές φωτογραφήσεις ανδρών, σε αντίθεση με των γυναικών, δεν φέρουν τον νοητό υπότιτλο "Πουτάνα"...ένας ωραίος τίτλος που πρέπει να απενοχοποιήσουμε πλήρως, χωρίς να τον απονέμουμε σε ζωντόβολα όπως η Ελλη Παπαγγελή ή η Τζούλια Αλεξανδράτου, που απευθύνονται στο τηλεοπτικό κοινό που συνθέτουν οι κατίνες απ΄τη μια και οι ληγούρηδες άντρες τους από την άλλη.
Οι άντρες μπορούν να έχουν πολλές γκόμενες, οι γυναίκες δεν μπορούν να έχουν πολλούς γκόμενους.

Ένας γκέυ άνδρας αν ισχυριστεί ότι βιάστηκε, θα τον ρωτήσουν "γιατί δεν σάρεσε;", όπως και ένα αγόρι παρασυρθεί από μια μεγαλύτερη γυναίκα. Δεν είναι λίγες οι φορές που λεσβίες άκουσαν το αξεπέραστο "δεν έχεις βρει ακόμα τον κατάλληλο", όπως φυσικά και οι gay άνδρες.
Από την άλλη για πολλούς gay άνδρες θεωρείται ντροπιαστικό να σε πηδήξει ένας θηλυπρεπής, αν δεν είναι μάτσο άνδρας, τριχωτός και τραμπούκος.

Φεμινισμός είναι να αποδέχεσαι πως ένας άνδρας μπορεί να επιτελέσει το ρόλο της μητέρας ισότιμα, στο μεγάλωμα ενός παιδιού και αντίστοιχα μια γυναίκα να επιτελέσει το ρόλο ενός άνδρας, γιατί μιλάμε για κοινωνικά πρότυπα. Δεν αποδεχόμαστε λοιπόν τις θέσεις που μας επιβάλλονται από τις διαμορφωμένες, για ιστορικούς λόγους, νόρμες, ακριβώς όμως γιατί η ιστορία, οι συνθήκες και οι ανάγκες αλλάζουν.

Ο φεμινισμός λοιπόν δεν είναι μια γυναικεία βιολογικώς υπόθεση, αλλά υπόθεση όλων όσων θέλουμε να γιορτάζουμε τη θηλυκή μας φύση κάθε μέρα. Θα υπάρχει για όσο η συντηρητική κοινωνία θα επιμένει στον εναρμονισμό του βιολογικού φύλου με το κοινωνικό πρότυπο, παραμερίζοντας τις διαφοροποιήσεις και διακυμάνσεις και προσμίξεις ανάμεσα σε αυτά.

Ελεύθερες σχέσεις - λάθος ή σωστό;

Σύμφωνα με μια Βρετανική έρευνα, το 41% των ανδρών που ρωτήθηκαν εκφράζει μια φιλελεύθερη άποψη πάνω στο σεξ και τις σχέσεις.
Οι μισοί από τα περίπου 1000 άτομα, δήλωσαν πως είχαν συνάψει στο παρελθόν ελεύθερη σχέση. Μάλιστα το ένα τρίτο εκείνων που δοκίμασαν πιστεύουν πως οι ελεύθερες σχέσεις είναι υπέροχες.
Μια μερίδα ισχυρίστηκε πως τηρούσε κανόνες, δηλαδή το ζευγάρι έκανε σεξ με τρίτους μόνο όταν ήταν μαζί, κάποιοι όμως παραδέχτηκαν πως τουλάχιστον μια φορά σπάσανε τους κανόνες αυτούς, κάνοντας σεξ ξεχωριστά από την επίσημη σχέση τους.

Από την άλλη ένα μεγάλο ποσοστό, χωρίς να έχει δοκιμάσει, διατηρεί αρνητική στάση απέναντι στις ελεύθερες σχέσεις, πιστεύοντας πως δεν είναι πραγματικές, με ένα 19% να θεωρεί πως αυτό συμβαίνει επειδή οι gay άνδρες δεν μπορούν να συμβιβαστούν με τη μονογαμία.

Ο Φράνσις, μέσα από μια δεκαετή σχέση, μας προσφέρει τη δική του μαρτυρία: << προσπαθήσαμε να είμαστε μονογαμικοί, με απάτησε, προσπαθήσαμε και πάλι, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Επισκεφτήκαμε ειδικούς και ψυχοθεραπευτές, αποφασίσαμε να βάλουμε τη σχέση μας πάνω από όλα, αισθανόμενοι όμως παράλληλα πως είναι κρίμα να μην γλεντάμε και τη σεξουαλικότητά μας, συναινέσαμε σε σεξουαλικά τρίο, από τότε περνάμε καταπληκτικά >>

Ο Μάθιου πιστεύει πως οι περισσότεροι gay μεγαλώνουν με το να ακούν πως δεν είναι φυσιολογικοί. Δεν προκαλεί έκπληξη λοιπόν πως gay και bisexual άνθρωποι αναζητούν την σεξουαλική ευχαρίστηση και τις σχέσεις έξω από την καθιερωμένη νόρμα.
Από την άλλη οι κίνδυνοι για σεξουαλικά νοσήματα είναι πολλοί, αφού όπως επισημαίνουν, όταν έχεις συνηθίσει με τη σχέση σου χωρίς τη χρήση προφυλακτικού, είναι δύσκολο να αλλάξεις τη συνήθεια στο τέλος, ερχόμενος σε επαφή με άλλους ερωτικούς συντρόφους.

Γιαυτό και είναι σημαντικό, επειδή τα λάθη είναι ανθρώπινα, να είμαστε ειλικρινείς, να μην υιοθετούμε απόλυτες στάσεις και να αντιμετωπίζουμε με αρνητική διάθεση τέτοιου είδους προβληματισμούς. Ο σύντροφός μας πρέπει να καταλαβαίνει πως είμαστε ανοιχτοί σε συζητήσεις και σε αμοιβαίες υποχωρήσεις, ώστε να διαχειριζόμαστε ορθά τα προβλήματα της σχέσης που θέλουμε να διαφυλάξουμε ουσιαστικά και όχι με βάση το πως μας καλλιέργησαν άλλοι ότι πρέπει να είναι. Χωρίς να καταλήγουμε να βαλτώνουμε, χωρίς εντάσεις, χωρίς ψέματα.

Πρέπει να θυμόμαστε πως μπορεί σήμερα να θεωρούμε μη ιδανική μια ελευθεριακή σχέση, αλλά ύστερα από πέντε χρόνια για να τη διατηρήσουμε να πρέπει τελικά να έχουμε απελευθερωθεί.
Το σεξ πρέπει να το διαχωρίζουμε από τον έρωτα και τα συναισθήματα, ο σεξουαλικός ανταγωνισμός άλλωστε μπορεί να είναι πολύ διεγερτικός. Πρέπει να μάθουμε να ξεχωρίζουμε το ποιον αγαπάμε και θέλουμε να μοιραζόμαστε όλες τις υπόλοιπες ώρες, για να μην υπονομεύουμε έτσι τη σχέση μας, μπερδεύοντας το σεξουαλικό κομμάτι με το συναίσθημα που προκαλεί μια έντονη στιγμή.

Ένα ζευγάρι που δεν απομονώνεται μπορεί να δημιουργεί πιο ουσιαστικές συναισθηματικές κοινωνικές σχέσεις φιλίας, σπάζοντας τον ατομικιστικό θεσμό της κλασικής οικογένειας, αφού αυτή η αποκλειστική ζευγαρωτή σχέση είναι που αποτελεί τον βασικό πυρήνα του κράτους και της διαμόρφωσης εξουσίας του. Είναι σημαντικό να μάθουμε να αγαπούμε και να περνάμε ποιοτικό χρόνο με εκείνους που δεν θα μας προσφέρουν και το σεξ, αφού έτσι περιοριζόμαστε σημαντικά και σε πολλά επίπεδα. Γινόμαστε αντικοινωνικοί, ατομιστές και αυτό επιδρά σε ολόκληρη την κοινωνία ύστερα, που καταλήγει κανείς να μη νοιάζεται για κανένα, παρά για τον εαυτό του.

Το σεξ έχει πολλές μορφές εκτός από τον καθαρό έρωτα, όπως την ανταλλαγή αλληλοεκτίμησης, την αναγνώριση, την εκτόνωση, τον πειραματισμό, την ενίσχυση της γνωριμίας που δεν σημαίνει ότι θα οδηγήσει σε ερωτική σχέση, αλλά συχνά σε φιλική. Έχουμε δει συχνά πως υπάρχουν άνθρωποι που με σεξ μιας βραδιάς δεν θέλαμε να ξαναδούμε, ενώ άλλοι που με τον ίδιο τρόπο κατέληξαν φίλοι μας.
Δύο ερωτευμένοι μπορούν να έχουν τους αγαπημένους τους ανθρώπους (φίλους συγγενείς) με τους οποίους να μοιράζονται πολλές ώρες, αλλά και κάποιον ερωτικό φίλο που τους ανανεώνει, χωρίς να υποδαυλίζει τη σχέση τους, χωρίς να τους αντιμετωπίζει ωμά, αλλά να ενισχύει μάλιστα την δομή του κοινωνικού τους κύκλου.Όπως συμβαίνει με τους πιθήκους μπονόμπο, που σε αντίθεση με τους ανθρώπους και τους χιμπατζήδες, αντι να κάνουν πολέμους και να ανταγωνίζονται για την επικράτηση, κάνουν σεξ και λύνουν τα προβλήματά τους και ενισχύουν και τους δεσμούς της φυλής τους.
Από την άλλη όμως αν δεν είμαστε σίγουροι για το ποιον αγαπούμε, θα οδηγηθούμε σε έναν κυκεώνα πολλαπλών επιλογών, νομίζοντας πως κάθε ένας αποτελεί έναν πιθανό νέο σύντροφο, που μαζί του θα βρούμε την πραγματική αγάπη, ή θα ζηλεύουμε συνεχώς και θα τυραννιόμαστε.

Πηγές
1 Nearly half of gay men have had an open relationship
2 Bonobo
3 Η καταγωγή της οικογένειας

Ο Ομοφοβικός ιδιοκτήτης του Αρχάγγελος

 Τα τελευταία 2.5 χρονια μένω στο εξωτερικό και ειμαι παντρεμένος με τον σύντροφο μου (είμαστε 42 και 48 χρόνων ).Σαν ελεύθεροι αλλά και σαν gay ζευγάρι ποτε δεν ειχαμε και ούτε εχουμε αισθανθεί άσχημα για τις σεξουαλικές μας επιλογές .Κατα πρώτο λόγο σεβόμαστε εμείς οι ίδιοι τον εαυτο μας και μας σέβονται και οι υπόλοιποι ,γνωστοί και φίλοι .Ωστοσο ,μείναμε έκπληκτοι και άφωνοι κατα την τελευταία μας επίσκεψη στην Αθηνα όπου βιωσαμε ρατσισμό απο έναν πικρόχωλο και ομοφοβικό επαγγελματία.

Στις 16 Ιανουαρίου επισκεφτήκαμε με μια φίλη το Bar Αρχάγγελος στην Αθηνα (Λεωφ.Κωσταντινουπολεως 177,Μεταξουργιο).Μετα απο κάποιες ώρες και ενώ απολαμβάναμε τη μουσική ,εξαγριωμένος ο ιδιοκτήτης του Bar μας είπε με έντονο τροπο»να μαζευτούμε και να μην ξεφευγουμε «. Η παρατήρηση αλλά και ο τρόπος του λόγου του μας παραξένεψε γιατί εκτός απο κάποια φιλια που είχαμε ανταλλάξει δεν υπήρχε τίποτα άλλο. Μετα απο τόσα χρονια γάμου και συμβίωσης ,σίγουρα δεν είμαστε σεξουαλικα πεινασμένοι. Στην ερώτηση του συντρόφου μου αν το συγκεκριμένο μαγαζι ειναι gay bar η απάντηση του ιδιοκτήτη, χτυπώντας έντονα το στήθος του, ήταν ότι «αυτό ειναι το bar το δικό μου «.Ειναι προφανές ότι ο ιδιοκτήτης δεν εχει καταλάβει ότι οποιοδήποτε μαγαζι δεν ανήκει στον ιδιοκτήτη αλλά στους πελάτες του.Στο συγκεκριμένο μαγαζι η μεγάλη πλειοψηφία των πελατών ειναι gay ενώ οι άλλοι ειναι gay friendly .Ο ιδιοκτήτης του οφείλει να σέβεται τον gay κόσμο μιας που απο αυτούς εχει κάνει μια περιουσία και συνεχίζει να βγάζει ένα καλο μεροκάματο. Προσπαθώντας να λύσω την παρεξήγηση ευπρεπώς ,τον κάλεσα σε συζήτηση .Ακομα περισσοτερο εξαγριωμένος μου ζήτησε να σταματήσουμε να «μπαλαμουτιαζομαστε «ενώ μου τόνισε ότι δεν εχει καθόλου χρόνο να μιλήσει μαζί μου.Η σκηνή που έκανε εγινε γνωστή σε όλους τους πελάτες . Προβληματισμένοι αποφασισαμε να πληρώσουμε αμέσως το λογαριασμό και να φύγουμε .
Το γεγονός ότι μας προσβάλαν επειδή φιλιομασταν σε ένα gay μαγαζι αποτελεί ντροπή για την Ελλαδα. Απο κάποια blog που διάβασα εκ τον υστέρων ,δείχνει ότι ο συγκεκριμένος ιδιοκτήτης εχει μακρά ιστορία ρατσισμού και χλευασμού του gay κόσμου .Ο ίδιος παλι εχει ζητήσει απο πελάτες να φύγουν απο το μαγαζι του επειδή ο ένας ακούμπησε τον άλλον στην πλάτη με το χέρι του !!!!!Αυτη ειναι μια πολυ συνηθισμένη χειρονομία για εμας τους Έλληνες που βλέπει κανεις ακόμη και στην εκκλησια .Δεκαδες ειναι οι καταγγελίες παρόμοιας συμπεριφοράς του που μπορει να βρει κάποιος αναρτημενες στο ιντερνετ ψάχνοντας στο Google το όνομα «Αrxaggelos bar Athens «. Ο λόγος που γράφω αυτη την επιστολή ειναι για να γνωστοποιήσω την ανεπίτρεπτη συμπεριφορά ενός άκρα Ομοφοβικού «Επαγγελματία».Επιπλεον θα ήθελα να προτείνω στον ιδιοκτήτη να γράψει έξω απ το μαγαζι του μια μεγάλη πινακίδα που να λέει «Θέλω τα gay λεφτά σας αλλά όχι την gay συμπεριφορά σας»ουτως ώστε οι πελάτες να ξέρουν που μπαίνουν και με τι ακριβώς έχουν να κάνουν. 

Μανωλης-Φωτης

Πως ένας Ισραηλίτης transexual άντρας κυοφόρησε

Ο Ράφη γεννήθηκε κορίτσι και φοίτησε σε Ορθόδοξο Εβραϊκό σχολείο των ΗΠΑ Σήμερα ζει στη Νέα Υόρκη, εργάζεται σε κοινωνικές υπηρεσίες, ενώ κατέχει μεταπτυχιακό από το πανεπιστήμιο του Τελ Αβιβ, πάνω στη διαχείρηση κρίσεων και ψυχολογικών τραυμάτων.
Από μικρός έγινε κατανοητό πως ταυτιζόταν με το αντρικό πρότυπο, συχνά μάλιστα ντυνόταν αγόρι και φορούσε kippah στο κεφάλι, το χαρακτηριστικό καπέλο που φορούν οι άντρες στον ιουδαϊσμό.
Στα 25 ανακοίνωσε την επιθυμία του να προσδιορίζεται ως άνδρας και ξεκίνησε τη μετάβαση. Οι συναγωγές του Εβραϊκού Ρεφορμιστικού ρεύματος, που κυριαρχεί στην Αμερική, υιοθέτησαν φιλελεύθερη κοινωνικά στάση, αποδεχόμενες στους κόλπους τους την ΛΟΑΤ κοινότητα, στηρίζοντας τόσο τους ομοφυλόφιλους και λεσβίες , όσο και τους διεμφυλικούς/τρανς άντρες και γυναίκες, αποδίδοντας ίσα δικαιώματα. Πρόσφατα μάλιστα εκατομμυριούχος Αμερικανοεβραίος δώρισε 2 εκατομμύρια δολάρια στο Καναδικό πρόγραμμα διεμφυλικών σπουδών. Έτσι ο Ράφη άλλαξε κι επίσημα το όνομά του, χωρίς να χρειαστεί να αποκοπεί από τις θρησκευτικές παραδόσεις και το κοινωνικό του περιβάλλον.

Στα 33 του είναι ένας από τους πολλούς τρανς άντρες που έγιναν γονείς από το 2007, αφού η μετάβαση δεν ήταν ολική, άλλωστε το κοινωνικό φύλλο δεν είναι απαραίτητο να συμβαδίζει με το βιολογικό. Ο Ράφη χάρη στην ικανότητά του να κυοφορήσει, αλλά και με τον κατάλληλο δωρητή, που ήταν φίλος του, χάρισε τη ζωή στη μικρή Έτη-Ρόζα, τηρώντας την παράδοση που θέλει τα κορίτσια να παίρνουν το όνομα της γιαγιάς. Βέβαια ο  Ράφη κατέχει πλέον ανδρικό στήθος, οπότε και ο θηλασμός γίνεται με μητρικό γάλα που προσφέρουν δότριες.

O Ράφη παραμένει εργένης, αλλά πλέον είναι ένας κλασικός χαζομπαμπάς ή στα Εβραϊκά "Άμπα", κάτι που ονειρευόταν από μικρός, χωρίς να τον εμποδίζει ότι επιθυμούσε και ως κορίτσι τότε να ζήσει σαν αγόρι. Στο σπίτι έχουν πολλά παιχνίδια με σχήμα Ιππόκαμπου. Ο Ιππόκαμπος είναι ένα ξεχωριστό πλάσμα της θάλασσας, αφού το αρσενικό είναι που φέρει το έμβρυο και τεκνοποιεί.

Πηγή