Αυτό γιατί ο Γρηγόρης γύρισε πίσω στο Ελλαδιστάν, έχοντας σπουδάσει στην Αμερική, παρέα με αυτούς που ψήφισε ο Ελληνικός λαός για πρωθυπουργούς, παρουσιάζοντας επιτέλους μια εντελώς διαφορετική πλευρά για το τι σημαίνει να είσαι άνδρας ομοφυλόφιλος στην Ελλάδα, που πάντα κυριαρχούσε η εικόνα της καρικατούρας. Αργότερα σημάδεψε την Ελληνική τηλεόραση με τις εκπομπές του, φέρνοντας τους φοβισμένους μικροαστούς σε επαφή με τις πιο τρελές φαντασιώσεις τους. "Αι μωρή γουρούνα είδες δυό εκπομπές του Βαλλιανάτου κι άρχισες να υπερασπίζεις τις μειονότητες!" Μια από τις ατάκες που αναφέρονται στο πρόσωπό του την εποχή που παιζόταν για πρώτη φορά η τηλεοπτική σειρά Μεν και Δεν.
Ύστερα ήταν και ο πρώτος πρόεδρος σωματείου εκδιδομένων ανδρών, που εκφράστηκε με σοβαρό και υπεύθυνο τρόπο για όλα αυτά που τότε θεωρούνταν εξωφρενικά και διεστραμμένα.
Διάφοροι επικριτές του ισχυρίστηκαν πως συμμάχησε με τον διάολο για να αποκτήσει προνόμια. Εμείς αυτό το αμφισβητούμε, αρχικά γιατί δεν υπήρχε άλλος να αντιπροσωπεύσει μειονότητες διεκδικώντας δημοκρατικά δικαιώματα με τη νόμιμη οδό, δηλαδή χωρίς να χρειάζεται να κατεβεί να συγκρουστεί στο δρόμο. Αν βρισκόταν κάποιος άλλος το ίδιο αξιόλογος για να καλύψει τη θέση του Βαλλιανάτου, αυτή τη στιγμή δεν θα κουραζόμασταν για να γράψουμε αυτές τις σειρές. Όμως ο Γρηγόρης προτίμησε να πολεμήσει από το δικό του μετερίζι, συμμαχώντας ίσως με τις "δυνάμεις της τάξης", αλλά ως ανοιχτά ομοφυλόφιλος, διεκδικώντας αξιοπρέπεια για τους εκδιδόμενους και τους οροθετικούς, φορώντας εξαρχής το κοστούμι και όχι στην πορεία όπως άλλοι που πετάξαν τα δερμάτινα μόλις μυρίστηκαν εξουσία. Αν ήθελε θα μπορούσε να τα κρύψει όλα και να υπογράψει πραγματική συμφωνία με το διάβολο, να μετατραπεί δηλαδή σε ότι και οι ανταγωνιστές του για το δήμο της Αθήνας σήμερα. Κρυφόπουστας όμως δεν ήταν γιαυτό ακριβώς και κατέληξε πρόεδρος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας αντί της Νέας Δημοκρατίας.
Έκανε θυσίες που όσοι επιχείρησαν να μιμηθούν τη δράση του σε αυτό που θα ήθελε να λέγεται gay κίνημα στην Ελλάδα, δεν μπόρεσαν ποτέ να κατανοήσουν, ίσως λόγω έλειψης φαντασίας, γιαυτό και παρέμειναν στην αφάνεια.
Ο Βαλλιανάτος "έχει καεί", θα έλεγαν οι ίδιοι άνθρωποι που όταν κάποιος φίλος τους σχολίαζε στα σόσιαλ μίντια πόσο ωραία περάσανε στο πουστράδικο προχθές, θα του έσβηναν τα σχόλια ζητώντας του να δείξει κατανόηση γιατί οι δικοί τους "δεν γνωρίζουν".
Εδώ που τα λέμε αν υπάρχει κάποιος υποψήφιος που να του αξίζει, λόγω εμπειρίας και μόνο, ο πιο σημαντικός δήμος της χώρας είναι αυτός ο άνθρωπος που έχει βάλει το χέρι του σε άπειρα μαγαζιά που ανοίξαν στην Αθήνα, δύο δεκαετίες τώρα και ξέρει τι γουστάρει και η νεολαία και η γερουσία. Που απευθύνεται σε ελεύθερους επαγγελματίες και όχι σε (βολεμένους) δημοσίους υπαλλήλους. Που γνωρίζει τα προβλήματα του κέντρου μιας που είναι κάτοικος του Αγίου Παντελεήμονα και όχι της Εκάλης, που μπορεί να αντιμετωπίσει τις ανάγκες μιας πόλης που υποφέρει- όπως ισχυρίζονται οι συντηρητικοί της κάτοικοι-από την λαθραία μετανάστευση, το ισλάμ, το εμπόριο ναρκωτικών, την πορνεία και άπειρα άλλα κοινωνικά προβλήματα που καθορίζουν άμεσα και την ίδια την οικονομία του τόπου. Αν ο Καμίνης ή ο νεαρός υποψήφιος με το ΣΥΡΙΖΑ (το κόμμα που κυρίως στηρίζει αυτό εδώ το blog) μπορούν να κάνουν 10% για τους αστέγους, ο Βαλλιανάτος σίγουρα μπορεί το 100%. Έχει χάσει δυο συντρόφους του λέτε να μην γνωρίζει καλύτερα, από κάθε Κακλαμάνη και Σπηλιοτόπουλο, πως να αντιμετωπίσει τις <<ομάδες υψηλού κινδύνου>> ή πως να αλλάξει προς το καλύτερο τους δρόμους της Αθήνας;
Μπορεί ο Βαλλιανάτος να έχει ξεστομίσει διάφορες αηδίες κατα καιρούς, αυτό όμως για θέματα μάρκετινγκ απευθυνόμενος στο ίδιο κοινό πάνω κάτω με τον Τατσόπουλο και τους 58 και όχι επειδή μεγαλώνει. άλλωστε μερικές τρέλες μπορούμε και πρέπει να τις συγχωρούμε. Θα ήταν καλύτερα αν εμείς οι σκληροπυρηνικοί αναρχοαριστεροί συνειδητοποιούσαμε πως δεν αποτελούν οι ψηφοφόροι και ο Βαλλιανάτος τον εχθρό μας (ας αφήσουμε βέβαια εντελώς απ΄έξω τους περισσότερους υποστηρικτές του τζήμερο-γιατί άλλο Δράση+ΦιΣ και άλλο Δημιουργία Ξανά). Είτε το θέλουμε είτε όχι στον κοινωνικό τομέα ο Βαλλιανάτος είναι πιο πολύ κι από το μέρος μας. Βέβαια είναι ένα θέμα ο δημότης/πολίτης της Αθήνας να θεωρεί πως του αξίζουν καλύτερα οι υποψήφιοι της δικομματικής κυβέρνησης.
Θα εμπιστευόμασταν πολύ περισσότερο για δήμαρχο τον "αντικρατιστή" νεοΦιλελεύθερο Βαλλιανάτο, παρά τον κάθε "υπεύθυνο" νεοδημοκράτη, φλώρο, φορομπήχτη, κρυφοgay που δηλώνει υπέρ του κράτους για να το ξεζουμίζει και παράλληλα να πετσοκόβει και τις κρατικές παροχές στους πολίτες.
Ο Βαλλιανάτος εκφράζει τον αγνό Καπιταλισμό, όχι αυτόν που γνωρίσαμε μέσα από την ταινία ο Λύκος της WallStreet, που σημαίνει πως ιδεολογικά και πρακτικά αν όντως έκλεινε τον ΕΟΠΥΥ θα έβρισκε και έναν τρόπο να βοηθήσει τους πολίτες ή τον ανταγωνισμό ανάμεσα στις φαρμοκοβιομηχανίες, ώστε να πέσουν χαμηλά οι τιμές και να μπορούμε να πάρουμε τα φάρμακά μας, χωρίς να φοβόμαστε και να απελπιζόμαστε όπως τώρα, μην τυχόν ψοφήσουμε την επόμενη μέρα σε κάποια γωνιά του δρόμου.
Αν και η ιδεολογική διαφορά αυτού εδώ του blog με τον Βαλλιανάτο είναι τεράστια, σε αντίθεση με τον κάθε άλλο ευγενικό μαφιόζο υποψήφιο που θα αναρωτηθεί αν ψοφήσαμε μόνο όταν ξανάρθουν εκλογές, αφότου θα έχει ξεκοκαλίσει τα δημόσια ταμεία, έχοντας ξεπουλήσει και ό,τι υπάρχει, ο Βαλλιανάτος νοιάζεται και για τους πολίτες και για τις μειονότητες και πρέπει επιτέλους να μάθουμε να μην κράζουμε συνεχώς και να απορρίπτουμε όπως συμβαίνει καθημερινά στο fb. Πρέπει να πάψουμε να βλέπουμε παντού εθχρούς και να δούμε πως μπορούμε να τα συζητήσουμε και να τα ταιριάξουμε.
Θα πρέπει να μάθουμε να έχουμε υπομονή, γιατί η κοινωνία δεν αλλάζει σήμερα με επαναστάσεις που ονειρευόμαστε αλλά με μικρά βήματα κάθε φορά, μικρές λεπτομέρειες και συνομιλίες.Ο Βαλλιανάτος ακόμα κι αν τον μισείς, ασκεί μια απίστευτη γοητεία όταν τον γνωρίσεις από κοντά. Δεν είναι απλά διπλωμάτης και PRίστας, ξέρει να ακούει να δέχεται και να δίνει συμβουλές.Είμαστε σίγουροι λοιπόν πως μια δημοκρατική συνεργασία ενός σοβαρού Φιλελεύθερου με ανοιχτόμυαλους αριστερούς μπορεί να φέρει ισορροπία. Εκτός κι αν πρέπει να ακολουθούμε παραδείγματα του ΚΚΕ που από τη μια δεν λερώνει τα χέρια του με αίμα, από την άλλη επιτρέπει να δεχόμαστε όλα αυτά τα παράλογα μέτρα.
Η ποιότητα του ανθρώπου και η ακεραιότητα του χαρακτήρα του είναι πολύ σημαντικότερα από τις οικονομικές του ιδεολογικές προσεγγίσεις. Θα μπορούσες π.χ. να ήσουν ένας τέλειος Βασιλιάς και να σε λάτρευε ο λαός σου, την ίδια στιγμή που η δημοκρατία της γειτονικής σου χώρας θα μπορούσε να είναι εντελώς σάπια.
Επιμένουμε στο Βαλλιανάτο γιατί μπορεί να ρίχνει το επίπεδο δίνοντας αξία στις δυνάμεις του σκοταδισμού μέσα από τις εκπομπές που προσκαλείται, αλλά το επίπεδο γενικά είναι πολύ κατεβασμένο, κυρίως όταν ακούς τον Κλασσιδιάρη να ξεστομίζει "εμένα θα με ψηφίσουν πολλοί gay" κι από δίπλα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ να κράζει σαν τον Πλεύρη!
Όσον αφορά τώρα τη φιλενάδα του Πάολα Ρεβενιώτη (που ακόμα κι αν συμμετάσχει στο ψηφοδέλτιο της ΦιΣ μόνο ως συνεργαζόμενη θα πρέπει να τη δούμε) μπορεί να ειπώθηκε πως προσπαθεί να την εκμεταλλευτεί για να του καθαρίσει το όνομα από τη δεξιά μπογιά που έχει πέσει επάνω του (κυρίως λόγω της οικονομικής προσέγγισης στην ιδεολογία του και όχι της κοινωνικής), αλλά ούτε και σε εκείνη, ίσως επειδή είναι τρανς, δεν βρέθηκε κανένα Αριστερό κόμμα να κάνει οποιαδήποτε άλλη πρόταση τα τελευταία 15 χρόνια.
Τουλάχιστον με κρατικό αξιωματούχο τον Βαλλιανάτο ξέρεις πως δεν πρόκειται να υποφέρεις ως πολίτης λόγω της οποιασδήποτε διαφορετικότητάς σου. Πολλοί αρχίσαμε να κράζουμε γιατί νομίζουμε πως μιλάμε για εθνικές εκλογές λες και η Πάολα θα υπέγραφε ποτέ να καταργηθούν τα Σωματεία Εργαζομένων.
Μια Πάολα κι ένας Βαλλιανάτος στο τιμώνι του Δήμου Αθηνών θα αποδείκνυαν πολλά περισσότερα από αυτά που υπόσχονται όλοι οι άλλοι προοδευτικοί μαζί....που έχουνε διαφθαρεί πριν ακόμα πιάσουνε την εξουσία, φανταστείτε μετά τι έχει να γίνει!
Ο Βαλλιανάτος τα έχει όλα έξω γιαυτό τον εμπιστευόμαστε καλύτερα. Οι άλλοι τα κρύβετε, τα έχετε όλα μέσα.
Οι δηλώσεις για την υποψηφιότητα εδώ
Η εκπομπή στη Ζουγκλα εδώ
Ναι στηρίξτε το σίχαμα που κάνει outing, τον επι δεκαετίες κρατικοδίαιτο του ΠΑΣΟΚ που ξαφνικά ανακάλυψε τον Νεοφιλελευθερισμό. ΨΟΦΟ σε τέτοιους αλήτες.
ΑπάντησηΔιαγραφή