Το δράμα της Ελληνικής gay τσόντας

Όχι πως υπήρξε ποτέ παραγωγή gay τσόντας στην Ελλάδα. Μετά την επιτυχία της Sirina, κάποιοι δικοί μας θέλησαν να μιμηθούν το σουξέ που γνώρισαν οι μουρόχαυλοι πρωταγωνιστές και παραγωγοί αυτής της νέας ελληνικής straight τσόντας.

Ας μην είμαστε όμως κακοί, είχαμε ανάγκη μια καλή gay πορνοταινία με καλούς Έλληνες πρωταγωνιστές. Δυστυχώς τα τελευταία δυο τρία χρόνια που διάφοροι γνωστοί-άγνωστοι επιχείρησαν προσπάθειες, δεν κατάφεραν κάτι παραπάνω από το να μας εκνευρίσουν, να μας αηδιάσουν και να μας κάνουν λίγο περισσότερο γνωστό το όνομα τους, που μάλλον ήταν κι ο κύριος σκοπός τους, έτσι ώστε να χαρακτηριστούν πρωτοπόροι στον χώρο.
Βέβαια αν οι περισσότερες νέες ελληνικές κινηματογραφικές παραγωγές κανονικών ταινιών έχουν τόσο χαμηλό επίπεδο σε όλα, αν και η επιχορήγηση μπορεί να ήταν μεγάλη, κατα συνέπεια δεν μπορούμε να περιμένουμε και τίποτα παραπάνω από την αισθητική του δικού μας χώρου, είτε είναι μπαράκια και κλαμπς, είτε είναι καλλιτεχνικά δρώμενα, είτε είναι γκευ πορνό.


Στο παρελθόν οι μόνες τσόντες που κυκλοφόρησαν ήταν για τα μπάζα από καλλιτεχνικής πλευράς και εντελώς ετεροσεξιστικές και αηδιαστικές. Ως "Πούστης", σε guest star ρόλο straight πορνοταινιών, πρωταγωνιστούσε ο Ζωρζ Τσαπέλας, έκανε την συμπληρωματικιά φτερού που τον έπαιρνε από τα βαρβάτα αρσενικά, όταν το μουνί δεν έφτανε για όλους, σε μια πολύ καλά κεκαλυμμένη και τελικά ατυχέστατη προσπάθεια μερικής απενεχοποίησης του σεξ μεταξύ ανδρών, εκείνης της σκληρής εποχής. Υπήρξαν κι άλλες τσόντες που φυσικά απεύθυνονταν σε ετεροφυλόφιλους άντρες, στις οποίες βέβαια συμμετείχαν διάφορες φιγούρες τύπου Mister Μπούτια.
Ύστερα είχαμε τον πασίγνωστο διάβολο την Αλόμα που έφτιαξε μια βρωμερή τριλογία ξεκινώντας με "τα καμάκια των τραβεστί" που και εκεί παρουσίαζαν τις τρανς με εξευτελιστικό τρόπο.
Αυτό που αγαπήθηκε από τις Ελληνικές τσόντες ήταν κυρίως αυτοί οι φοβεροί διάλογοι, το ανατρεπτικό χιούμορ, με ατάκες που μείναν ανεξίτηλες στο χρόνο. Η Sirina προσπάθησε να επαναφέρει αυτήν την καλτίλα, αλλά όταν οι μισές πρωταγωνίστριες είναι επαγγελματίες και αλλοδαπές τι να το κάνεις;

Οφειλούμε να συγχαρούμε όλους τους υπεύθυνους για τις προσπάθειες τους, τουλάχιστον για το γεγονός πως οι απόπειρες αυτές αποτελούν αμιγώς και συνειδητοποιημένο gay πορνό, σε αντίθεση με του '80 που καταξευτίλησαν την εικόνα των ΛΟΑΤ-όχι βέβαια πως η εικόνα των ετεροφυλόφιλων ήταν καλύτερη, αλλά αυτή ήταν έτσι κι αλλιώς η κυρίαρχη και η "νορμάλ" για τα δεδομένα της εποχής της.

Τις τελευταίες μέρες είχαμε την τιμή να παρακολουθήσουμε, αν και ετεροχρονισμένα, δυο νέες ταινίες Ελληνικού γκέϋ πορνό, που συζητιούνται πολύ.
Είχαν προηγηθεί βέβαια άλλες δυό προσπάθειες οι οποίες δεν ήταν καθόλου εύκολο ούτε να τις βρούμε ούτε καν να διαβάσουμε κριτικές γιαυτές. Η πρώτη με τίτλο "Δυό Λαλούν και μια Χορεύει" του γνωστού Κύπριου εκδότη-ακτιβιστή Ανδρέα Ιωαννίδη, η οποία βέβαια δεν προκάλεσε καμία αίσθηση, πέρα από το μύθο που την περιέβαλε λίγο πριν την δημόσια προβολή της και πέρα από το γεγονός πως ήτανε μάλλον η πρώτη που κυκλοφόρησε μετά από δυο δεκαετίες.
Η δεύτερη είναι μια νερόβραστη ταινία του κατα τα άλλα αξιόλογου Νίκου Ευαγγελίδη το "Καλοκαιρινό Ρομάντζο" με Ευρωπαϊκές βέβαια αξιώσεις, που πραγματεύεται το one night stand δυο μικροαστών. Ψευτοκουλτουρέ που θα πρεπε να 'χε κυκλοφορήσει έστω το 1998 ενώ επικρίθηκε πολύ για το γεγονός ότι απουσίαζε η "προφύλαξη".

Ας προχωρήσουμε λοιπόν στο θέμα μας. Κάτσαμε στον καναπέ πέντε έξι άτομα φτιάξαμε και ποπ κορν. Το τι συνέβη είναι απερίγραπτο. Ποια καρακιτσαριά να πιάσω πρώτη, το Athens Behind Bars ή το My First Gay Wedding; (Πατήστε πάνω στους τίτλους για να δείτε τα trailer)
Φτηνιάρικη παραγωγή, κακή σκηνοθεσία, κακοί ή καθόλου διάλογοι, ανέραστοι, αντιερωτικοί και σίγουρα δεύτερης ή τρίτης διαλογής πρωταγωνιστές, συνέθεσαν ένα υπερθέαμα που μας έκανε να ξεράσουμε τα άντερα μας.
Τα τρέιλερ είναι αρκετά για να σχηματίσει κανείς ολοκληρωμένη άποψη και δυστυχώς να συνειδητοποιήσει ακόμα πως τίποτα δεν άλλαξε μέσα σε 20 χρόνια, σαν να βγάλαν από την κατάψυξη την απόλυτη παρακμή.

Περιμέναμε δυστυχώς να δούμε τίποτα νέους και μούναρους gay Ελληνες της διπλανής πόρτας ή του διπλανού club. Αντ'αυτού αντικρίσαμε μονάχα θλιβερές φιγούρες κάτι παράταιρων που συμμετείχαν χωρίς αναστολές σε κάτι που μάλλον είναι συνηθισμένοι και απλώς πληρώθηκαν για να το κάνουν και On camera, μιας που δεν έχουν και τίποτα να κρύψουν πια από κανέναν. Highlight αποτελούν τα βλάχικα αγγλικά, τα εξίσου κακά Ελληνικά και το γεγονός πως οι μισοί δεν καυλώνανε καν.

Όχι φυσικά δεν φταίνε οι συντελεστές, είναι δύσκολο στην μικρή Ελλάδα να βρεθούν υποψήφιοι πορνοσταρ, για τους Τσέχους είναι πιο εύκολο να ξευτιλίζονται για μερικά δολάρια, ενώ οι Αμερικάνοι παίρνουν τα κέρατα τους κι αν δεν είναι και τα πρώτα μυαλά κάνουν καριέρα σε αυτό. Εδώ Τι;;;

Τα μπουρδελοσινεμά για ψωνιστήρι έχουνε σχεδόν εκλείψει, οπότε δύσκολα μια τόσο κακή ταινία θα μπορέσει να ανταγωνιστεί αυτές του εξωτερικού, ή θα τύχει οποιουδήποτε σεβασμού και αποδοχής. Δεν πρόκειται δυστυχώς να σας παραδεχτούν πολλοί γι αυτή σας την απόπειρα, όσο κι αν διατυμπανίσετε πως σπάτε τα ταμπού και την υποκρισία του gay Έλληνα, με τέτοιες ταινίες μόνο σαχλοί θα ακουστείτε, που επιχειρούν να δικαιολογήσουν τα ασυμμάζευτα. Δυστυχώς αυτό που διαπίστωσα ύστερα από την ομαδική παρακολούθηση, η οποία αν υπήρχε μια πιθανότητα στο εκατομμύριο να οδηγήσει, τη βραδιά με την παρέα μου, σε παρτούζα, χάθηκε κι αυτή εντελώς, αφού μόνο κουτσομπολιό και σούσουρο κατάφερε και σε μας να προκαλέσει και η μια και η άλλη ταινία.
 
Εντάξει δεν ντραπήκατε να το κάνετε (αφού το κάνατε για το μεταξύ σας), κι ας είμαστε μια μικρή κοινωνία που όλα μαθαίνονται και όλα δοκιμάζονται και όλα κρίνονται με τον χειρότερο τρόπο, δεν μπορούσατε τουλάχιστον να κάνετε κάτι αξιόλογο, που να μας καυλώσει και αισθητικά και σεξουαλικά; Που έστω να συμπεριλάβετε ωραίους χιουμοριστικούς διαλόγους, ώστε οι ταινίες αυτές, τουλάχιστον, να αποκτήσουν μια καλτ αξία;
Να 'ναι καλά οι ερασιτεχνικές Ελληνικές που βρίσκουμε ελεύθερα και με καμάρι στο διαδίκτυο, είναι μακράν πιο σέξυ και αυθεντικές!

Κάτι που διάβασα και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο για τον γενικό ξεπεσμό που κάποιοι επιμένουν να τον περνάνε για επανάσταση:

<< Σήμερα, δίχως ίχνος σεμνοτυφίας, θεωρώ ότι (τα μπουρδελοσινεμά) είναι επικίνδυνοι χώροι για τους νέους, αφού το παρακμιακό κοινό τους αποτελείται από μετανάστες, ηλικιωμένους και ανερμάτιστους γκέι που ψωνίζουν και ψωνίζονται στις σκοτεινές (και βρομικες αίθουσες). Και μέσα σε αυτή τη λάσπη να βολοδέρνουν οι μαθητές των Γυμνασίων και των Λυκείων, κυριολεκτικά αξιολύπητοι. Δεν πρόκειται να ηθικολογήσω γύρω από τις τσόντες (τα ανδρικά ένστικτα, από τα πρώτα χρόνια εφηβείας μέχρι τα χρόνια της πρεσβυωπίας – και βάλε -  δηλώνουν ότι είναι κάτι το αναπόφευκτο). Η προβολή των ερωτικών σκηνών, όμως, πρέπει να εξασφαλίζει την σωματική και ψυχική υγεία καθώς και την αισθητική των ανήλικων «πρωτοσχολων» σε αυτούς τους χώρους, που παριστάνοντας τα ψευτομαγκάκια αναζητούν έναν χυδαίο ανδρισμό όσο διαρκεί μια σχολική κοπάνα. >> Το άρθρο εδώ

Για μια ολοκληρωμένη ματιά στην ιστορία του Ελληνικού gay πορνό επισκεφτείτε εδώ το άρθρο του 10%

Ρίχτε και μια ματιά εδώ για να καταλάβετε τη διαφορά στην ποιότητα τσόντας.
(ο ένας εκ των δύο πρωταγωνιστών είναι Κύπριος escort που εργάζεται στο εξωτερικό)