Η υποκρισία των Ελλήνων απέναντι στον Καβάφη

Γέμισε ο τόπος με τον ομοφυλόφιλο ποιητή, που αν ζούσε σήμερα θα ήταν άσημος, θα έπρεπε να φτάσει 60 χρονών, να απογυμνωθεί για να κάνει κλίκες, να φιλήσει κατουρημένες ποδιές για να αποκτήσει φήμη μπας και διαβαστούν τα ρημάδια του, να ξοδέψει φαιά ουσία για να εξηγήσει τα αυτονόητα, να γλείψει την κυβέρνηση για να πάρει κρατικό βραβείο, ή μήπως να βρει καμιά δουλειά με 500 ευρώ μισθό και η ποίηση να αποτελεί ένα χόμπι που θα το εξασκεί σε τίποτα αναρχοαυτόνομα στέκια, να χαραμίσει νιάτα και ομορφιά για να τον αναγνωρίσουν οι ζηλόφθονοι συμπολεμιστές του, ακόμα χειρότερα να έφευγε τώρα από την Αίγυπτο και να αντιμετώπιζε στην ιδιαίτερη πατρίδα του τον γνωστό ρατσισμό.

Ο Σαμαράς έχει κάνει κόσκινο την ποίηση ενός αντισυστημικού ποιητή. Θα ΄πρεπε να ντρέπεται, αλλά ποιος από μας έχασε την τσίπα του για να τη βρουν όλοι αυτοί.
Σήμερα τιμούν τον διεθνώς αγαπημένο Ποιητή, αλλά δεν αναγνωρίζουν βασικά θεσμικά και νομικά δικαιώματα στον ομοφυλόφιλο πληθυσμό.
Εμείς ακόμη ανώμαλες και καταπιεσμένες, παρά τις χιλιάδες εκδόσεις στα απαγορευμένα του ποιήματα.
Ακόμα λέει η κοινωνία δεν είναι έτοιμη!
Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης όμως, όπως στην Αμυγδαλέζα, λειτουργούν ρολόι.

Αντί λοιπόν να διαφημίζουν μέσω του Καβάφη τον Πολιτισμό που δεν έχουν, ας κάνουν κάτι πιο επικοδομητικό και ας ακολουθήσουν καλύτερα το παράδειγμα που πήραν απ΄το εξωτερικ, όπως το βλέπουμε στην παρακάτω φωτογραφία.