Τα Ιεροσόλυμα αποτελούν πρωτεύουσα του Ισραήλ. Βέβαια είναι μια όμορφη πόλη χωρισμένη στα δύο, αφού τη διεκδικούν και οι Μουσουλμάνοι και οι Εβραίοι. Φανατικοί Ισλαμιστές έχουν μαχαιρώσει ανυποψίαστο κόσμο, συχνά στα μέσα μεταφοράς. Συχνά οι αντίπαλες θρησκευτικές ομάδες συγκρούονται έντονα, αφού οι φανατικοί Μουσουλμάνοι αρνούνται να βλέπουν Εβραίους να προσεύχονται στο Όρος του Ναού, ισλαμικό τέμενος χτισμένο πάνω στο ναό του Σολομώντα. Όλα αυτά θα τέλειωναν αν κατανοούσαν όλοι αυτοί πως ο θεός τους είναι ίδιος και κοινός, για όλους τους μονοθεϊστές. Δυστυχώς με τα χρόνια το θρησκευτικό πρόβλημα ερμηνεύτηκε ως εθνικιστική διαμάχη, ανάμεσα σε Παλαιστίνιους και Σιωνιστές. Για τους Χριστιανούς η πόλη θεωρείται εξίσου ιερή, το Ελληνικό Πάσχα έχει αφετηρία τον Πανάγιο τάφο. Η Ελλάδα ουσιαστικά έχει μεγαλύτερη σχέση με τον Πανάγιο τάφο από ότι με την Αγία Σοφία, που λειτουργεί μόνο ως μουσείο και μερίδα Τούρκων απειλούν να την μετατρέψουν ξανά σε τέμενος, σε αντίθεση με το Ισραηλινό καθεστώς, που επιτρέπει την ελεύθερη πρόσβαση, σέβεται το θρησκευτικό αίσθημα και ιστορικό πλαίσιο κι επιτρέπει και προστατεύει τη λειτουργία του ως λατρευτικού χώρου από όλους τους Χριστιανούς. Μάλιστα η Ελλάδα θα έπρεπε να αισθανόταν υποχρεωμένη να διατηρήσει την Ισραηλινή κυριαρχία, αφού μέσω αυτής δίνεται η ευκαιρία ο Πανάγιος Τάφος να ελέγχεται από Ορθόδοξους.
Οι Χριστιανοί θα μπορούσαν να διεκδικούν εξίσου φανατικά την πόλη αυτή ως δικής τους αφού αποτελεί την μήτρα της θρησκείας τους, ευτυχώς αφήνουν χώρο μόνο στους άλλους δύο φανατισμένους να αλληλοσκοτώνονται, για τις διαφορετικές προσεγγίσεις τους πάνω στον ίδιο θεό. Εδώ που τα λέμε και οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι σκοτώνονται στο ξύλο, με θρησκευτική ευλάβια, για το ποιος δογματιστής τραγόπαπας θα λάβει το φως. Όμως τελευταία οι φονταμενταλιστές Εβραίοι έχουν κλιμακώσει τη δράση τους καίγοντας και Χριστιανικές εκκλησίες.Εδώ και λίγα χρόνια η πανάκριβη πόλη, από άποψη στέγασης, είχε επιχειρήσει να σπάσει την μονοτονία της πλειοψηφίας των θρησκόληπτων κατοίκων, με λίγο από τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Το Pride αποτελούσε τη μοναδική γιορτή στην οποία όλοι οι θρησκευτικοί ηγέτες συμφωνούσαν ομόφωνα πως δεν ήθελαν!
Μάλιστα οι περισσότεροι ΛΟΑΤ εγκαταλείπουν τα Ιεροσόλυμα και μεταναστεύουν στο Τελ Αβιβ.
Αρκετοί θεωρούν πως ένα pride προκαλεί τους θρησκευόμενους και θα ήταν καλύτερο να αποφεύγεται. Δηλαδή άθελά τους συμφωνούν πως μια Εβραϊκή γιορτή θα προκαλούσε το κοινό αίσθημα τις μέρες της ναζιστικής κατοχής; Οι άνθρωποι δηλαδή πρέπει να αποδέχονται ως πεπρωμένο τους περιορισμούς που τους επιβάλουν κάποιοι άλλοι, με γνώμονα τη θρησκεία τους;
Δηλαδή επειδή εσύ έχεις ζάχαρο θα πρέπει να κόψω και εγώ τα γλυκά;
Επειδή έχουμε να κάνουμε με άκρα, μόνο με ακραία παραδείγματα μπορούμε να ερμηνεύσουμε την κατάσταση. Αν οι ΛΟΑΤ κοιτούσαν να μην προκαλούν τους ετεροφυλόφιλους και περίμεναν την συγκατάθεσή τους, όπως το ΚΚΕ περιμένει να το ψηφίσουν όλοι, ως δια μαγείας, ώστε να προχωρήσει η δήθεν επανάσταση, τότε οι φυλακές θα κρατούσαν ακόμα Αριστερούς. Αν δεν είχε συμβεί το stonewall η πιο απλή παρενέργεια σήμερα θα ήταν πως οι ομοφυλόφιλοι άντρες θα έπρεπε να περιμένουν να φτάσουν τα 21 για να συνάψουν ερωτικές σχέσεις, χωρίς να κινδυνεύουν από τους νόμους της "δικαιοσύνης".
Εχθές ένας υπερορθόδοξος Εβραίος επανέλαβε την ίδια αποτρόπαια πράξη, στην οποία είχε προχωρήσει στο Pride του 2005, μαχαιρώνοντας 6 ανυποψίαστους ανθρώπους στην παρέλαση. Είχε καταδικαστεί σε 10 χρόνια φυλάκιση, πριν λίγες μέρες βρέθηκε έξω αλλά φαίνεται πως του άρεσε η φυλακή. Ελπίζουμε πως αυτή τη φορά το Ισραηλινό κράτος θα του επιβάλει ισόβια χωρίς κανένα ελαφρυντικό.
Πως ακριβώς ένας άνθρωπος που μαχαιρώνει, τολμά να αποκαλεί τον εαυτό του θρησκευόμενο και αγνό και επιμένει να αυτοπροσδιορίζεται ως εκλεκτός, που θα σώσει κάποια "τιμή", δολοφονώντας αθώους; Αν ήταν πραγματικά πιστός στις απαγορεύσεις που ακολουθεί και θεωρεί πως ορθά του επιβάλει η αναχρονιστική θρησκεία του εν έτη 2015, τότε θα έπρεπε να ευχαριστιέται να βλέπει τον "σατανά" και να τον αγνοεί επιδεικτικά, να μην κωλώνει, να μην φοβάται πως θα επηρεαστεί από την αμαρτία της όποιας σαρκικής ή άλλης ηδονής. Ξεχνούν λοιπόν εκείνοι που θεωρούν πως είναι καλύτερα να μην προκαλούμε τους φανατισμένους, πως η Ιερουσαλήμ αποτελεί πρωτεύουσα μιας δημοκρατικής χώρας και δεν νοείται να απαγορεύεται το Pride, όταν μάλιστα σκοπός του είναι η απενεχοποίηση και η δημοκρατική πρόοδος.
Άραγε αποτελεί έλλειψη παιδείας η άρνηση διαχωρισμού της Πολιτείας από το θρησκευτικό αίσθημα, όσο και η προσπάθεια μετατροπής της πόλης σε μια συντηρητική, αναχρονιστική αντίστοιχη της Μέκκα;
Ευτυχώς στο Ισραήλ αυτές οι ομάδες παρανοϊκών φονταμενταλιστών θεωρούνται πληγή κι από τους μορφωμένους ανθρώπους είναι μισητοί. Αποδεικνύεται όμως πως η δημοκρατία είναι ένας αγώνας που πρέπει να δίνεται καθημερινά. Όπως και η ιστορική διαφάνεια και συνέπεια, αφού οι πωρωμένοι υπερορθόδοξοι Εβραίοι ξεχνούν πως βρέθηκαν στις ίδιες Nαζιστικές ντουζιέρες με τους ΛΟΑΤ.
Ευτυχώς ακόμα και ο ηγέτης του συντηρητικού κόμματος Naftali Bennett, υπουργός της συγκυβέρνησης, εξήγγειλε πως αυτό το βίαιο επεισόδιο στέκεται αφορμή για να προωθήσει ένα άκρως απαραίτητο οικονομικό πρόγραμμα ενίσχυσης της ΛΟΑΤ νεολαίας, χωρίς να λάβει υπόψην διαφωνίες από το εσωτερικό του κόμματός του.
Ο Πρόεδρος της Ισραϊλινής Δημοκρατίας, φανερός υποστηρικτής των ΛΟΑΤ δικαιωμάτων, υποσχέθηκε πως θα ξεριζώσει τους τρομοκράτες.
Εδώ όσοι Έλληνες Εβραίοι θεωρούν τους φονταμενταλιστές σόι τους και δεν τους δίνουν σημασία και δεν τους βάζουν στη θέση τους, αν μη τι άλλο ας πάψουν να επικαλούνται τον αντισημιτισμό και να εγκαλούν την Ελλάδα για τη χρυσή αυγή, αφού όπως φαίνεται τέτοιες υπάρχουν και τις επιτρέπουν παντού!
Ο δημοσιογράφος Ζαν Κοεν από τη σελίδα του προχώρησε ήδη σε σχετική ανάρτηση, ας ακολουθήσουν το παράδειγμά του και άλλοι.
Δείτε το σχετικό βίντεο:
