Η πάλη ενός ΛΟΑΤ ακτιβιστή στην Ιορδανία

 Ο Hassan Al Kilani γνωρίζει πως παίζει με τη φωτιά. Η μυστική αστυνομία ήταν ξεκάθαρη. Αν η κυβέρνηση της Ιορδανίας δεν θέλει να προστατέψει τη λοατ κοινότητα, εκείνος απαιτεί να τους επιτρέψουν τουλάχιστον να μπορούν οι ίδιοι να υπερασπίζονται τους εαυτούς τους.

Ο νεαρός ακτιβιστής δεν έχει τίποτα με την παράδοση, άλλωστε και ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του καλό μουσουλμάνο. Ο 24χρονος υποστηρίζει πως <<στο όνομα της Τζιχάντ, διαφορετικοί άνθρωποι κάνουν διαφορετικά πράγματα. Όταν κάποιος σου αφαιρεί τα θεμελιώδη δικαιώματα, τότε αρχίζεις να τα διεκδικείς ξανά πίσω, αυτό είναι η Τζιχάντ, αυτό ακριβώς κάνω και εγώ στο όνομα της Ιορδανικής ΛΟΑΤ κοινότητας>>

Ο νεαρός υπερασπιστής των ΛΟΑΤ δικαιωμάτων στη μουσουλμανική χώρα, ξεκίνησε τον αγώνα του αποδεχόμενος πρώτα τον εαυτό του, ύστερα την οικογένειά του και σήμερα παλεύει να πείσει και την υπόλοιπη κοινωνία.

<<Στην αρχή ήθελα να πεθάνω, πίστευα πως έκανα μεγάλη αμαρτία, αργότερα όμως αποφάσισα πως δεν θα τους κάνω τη χάρη, συνειδητοποίησα πως είμαι αυτό που είμαι και θέλω να ζήσω ελεύθερος με όποιο τίμημα κι αν χρειαστεί να πληρώσω>>

Υπό το φόβο της Αραβικής άνοιξης που έδωσε μεγάλη δύναμη στην Μουσουλμανική Αδελφότητα και σε άλλες ομάδες Ισλαμιστών, η κυβέρνηση σφράγισε οτιδήποτε είχε να κάνει με τη ΛΟΑΤ κοινότητα, ακόμα και το grinder.
Το 2000 το Αμάν, μια πόλη ενός εκατομμυρίου ανθρώπων, είχε 4 gay μαγαζιά, τα οποία όμως  ξεκίνησαν να δέχονται επιθέσεις. Η βια που άρχισαν να δέχονται οι gay στην Ιορδανία τα τελευταία χρόνια, ανάγκασε αρκετούς να εγκαταλείψουν τη χώρα.

<<Το να είσαι ομοφυλόφιλος είναι ταμπού, αλλά το να διεκδικείς το δίκιο σου είναι το ταμπού των ταμπού>>

Η μυστική αστυνομία βρίσκεται παντού, παρακολουθεί κάθε κίνηση και επεμβαίνει οπουδήποτε χρειάζεται, με το πρόσχημα πως διασώζει τις παραδοσιακές αξίες.

<<Κάθε φορά που αποπειρώμαι να κανονίσω συνάντηση ή ποστάρω οτιδήποτε στο διαδίκτυο δέχομαι τηλεφωνήματα, ξέρω πως αν καταλήξω στη φυλακή κανείς δεν θα έρθει να με ζητήσει>>

Ακόμα κι αν επιτρέπεται θεωρητικά να ξεκινήσει κάποιος μια οργάνωση για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ, η άδεια δεν του χορηγείται ποτέ.

<< Τους ζήτησα να μου επιτρέψουν να δημιουργήσω αυτή την ένωση προστασίας λοατ, ώστε την επόμενη φορά που κάποιος θα εκδιωχθεί από το σπίτι του να έχει κάπου να πάει, αλλά στο υπουργείο κοινωνικής ανάπτυξης  πήραν την αίτισή μου και την πέταξαν στα σκουπίδια επιδεικτικά, λέγοντάς μου πως το αίτιμά μου επεξεργάζεται... >>


Αργότερα ένας υπάλληλος του υπουργείου διευκρίνισε πως δεν θα του χορηγηθεί καμία τέτοια άδεια, από φόβο αντιδράσεων ακραίων ισλαμιστών.

<< Θα σε σκότωναν, ισχυριζόμενοι πως παρέβησες τους ισλαμικούς κανόνες και πως ο θάνατός σου θα τους εξασφάλιζε και θέση στον παράδεισο>>

Για την ώρα το πιο σημαντικό για τον Ιορδανό ακτιβιστή δεν είναι μόνο να βρει τα χρήματα για να καταφέρει να ξεκινήσει δραστηριότητες, ούτε οι απειλές που δέχεται, αλλά το να καταφέρει να πείσει την λοατ κοινότητα πως έχει κάθε δικαίωμα να προστατεύεται.

Πηγή