Τα social media όντως αλλάξανε τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την πληροφορία. Όλα τα νομίσματα έχουν δυό όψεις βέβαια, που σημαίνει πως και το facebook όχι μόνο μπορεί να κινητοποιήσει τους απανταχού αγανακτισμένους αλλά και να κρύβει παγίδες.
Όταν μιζεριάζεις πολύ κουράζεις τους φίλους σου, πρέπει να πετάς και κάτι ευχάριστο που και πού, άλλωστε το σωστό δεν είναι μόνο να μεταδίδεις την "αγωνιστική" πληροφορία, αλλά να μεταδίδεις και τα καλά νέα.
Συνήθως δευτερότριτα είναι οι καλυτερες μέρες να ασχολείται κάποιος και να ποστάρει πράγματα, αφού οι περισσότεροι κλείνονται απ΄το απόγευμα στο σπίτι.
Έχει γίνει γνωστό πως ακόμα και οι σχέσεις ζευγαριών επηρεάζονται αρνητικά απ΄τη στιγμή που εντάχθηκαν αυτοί οι υπολογιστές στη ζωή μας.
Συχνά τσακωνόμαστε, δεν συμφωνούμε για τις μεθόδους με τις οποίες επιθυμούμε "να αλλάξουμε τον κόσμο", ενώ μπορούμε απλά να "προτείνουμε" και αντί να "απαιτούμε" να "προτιμούμε".
Θα είναι καλύτερα αν κατανοούσαμε πως κάποιοι χρησιμοποιούν την ίδια γλώσσα και για τη γραφή τους. Δηλαδή η λέξη μαλάκας, που τη λέει κάποιος συχνά εκτός facebook, να μην φαίνεται πια παράξενη ή προσβλητική σε κάποιον άλλο που τη βλέπει πληκτρολογημένη. Επίσης μπορούμε να ξεκαθαρίζουμε κάθε φορά πως όσο κι αν τσακωνόμαστε πάνω σε μια διαφωνία, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο με το οποίο συμφωνούμε. Είναι τρελό να βρίζεις κάποιον επειδή σου φάνηκε φασιστικό αυτό που είπε, αφού έτσι ξύπνησε εκείνη την μέρα, τι να κάνουμε τώρα, πως γίνεται να ξεχνάς όλα τα προηγούμενα status του που σου περιέγραφε τι ωραία που περνούσε με κάποιον φίλο του απ΄το Κουρδιστάν?
Είναι καλύτερο να προσπαθούμε να επιτιθέμεθα μόνο στις ιδέες του άλλου και να τσαντιζόμαστε μόνο με αυτές, να τον βρίζουμε μεν για τις ασυναρτησίες του αλλά να μην θυμώνουμε με το ίδιο το πρόσωπο του. Μπορεί να είναι καλός χαρακτήρας, όσο κι αν διαφέρει η οπτική μας.
Οι άνθρωποι είναι πολύπλευροι, το ίδιο και η δημοκρατία. Δεν μπορεί για παράδειγμα μια ιστορική φιγούρα να στιγματίζεται ή και να ακυρώνεται από κάποια περίπτωση που ανέδειξε κάτι με το οποίο διαφωνούμε κάθετα.
Είναι βέβαια απίστευτα δύσκολο να αποδεχτείς τον Αδόλφο Χίτλερ, αλλά δεν μπορείς να αρνηθείς τις θανατηφόρα αναγνωρισμένες ικανότητες του.
Δεν μπορείς επειδή αισθάνεσαι ένας φανατικός καπιταλιστής να αποκαλείς τον ΜΑΡΞ τρελό ή άσχετο ή οτιδήποτε και να αμφισβητείς το έργο του.
Η χαζομάρα μπορεί να πλήξει ακόμα και τους πιο έξυπνους και μοφρωμένους ανθρώπους, άλλωστε, εδώ που τα λέμε, τους πλήττει καθημερινά η παράνοια αυτούς!
Ολόκληρος Ναπολέοντας από βλακεία και έπαρση έπαθε τέτοια πανωλεθρία στο Βατερλώ. Η Μαρία Αντουανέτα ήταν εξίσου χαζεμένη που αντί να κατέβει μια βόλτα στην πόλη μέσα (όπως η πριγκίπισσα Γιασμίν που γνώρισε τον Αλαντίν της DISNEY) να πάρει μια ιδέα τι τρώει ο κόσμος κάτω και γιατί φωνάζει, περίμενε και πίστευε, η αφελέστατη Βασίλισσα, πως γνώριζαν οι εξεγερμένοι τι ήτανε το παντεσπάνι!
Μονάχα ο Γιάννης Αγιάννης ικανοποιήθηκε με μια φραντζόλα ψωμί, ύστερα όμως είδαμε πως ο υπερνομοταγής κρατικός υπάλληλος Επιθεωρητής Ιαβέρης ήτανε τόσο κολλημένος στη γραφειοκρατία που βάλθηκε να χρεώνει αυτήν την κλεψιά(καταδικάζω τη βία από όπου κι αν προέρχεται) στον Γιάννη Αγιάννη για όλη την υπόλοιπη ζωή του!
Άθλιοι είμαστε, το καλοκαίρι σκάμε απ΄τη ζέστη κι απαιτούμε δροσιά, το χειμώνα φυσάει αεράκι και κρυώνουμε κι ονειρευόμαστε τα κοντομάνικα.
Τι να κάνουμε που κάποιοι λόγω φοβίας και άρνησης γίνονται ρομπότ του ΚΚΕ, πως να τους κατηγορήσεις που προτιμούν την ασφάλεια και τη σιγουριά της μπακλαβαδογωνίας τους;
Ας μη θυμώνουμε στους ίδιους πάρα μόνο στις θεωρίες τους. Άλλωστε ο πλανήτης μας έχει τη δική του κοσμοθεωρία και κανείς μας δεν μπορεί να ξεφύγει, από αυτό το αόρατο δίχτυ, που όλους μας ενώνει και αναγκάζει το σύστημα να βρίσκει πάντα το δρόμο του. Από τις ιδέες και τις πράξεις μας εξαρτάται ίσως μόνο το πόσο γρήγορα ή αργά θα φτάσει η ζωή στον προορισμό της.
Αν η Επανάσταση ήταν άνθρωπος, όχι μόνο θα ήτανε ψυχοπαθής αλλά θα σου έκλεινε και ραντεβού στις 8, αφού θα σ΄έχε εκεί στημένο για ώρες, θα σε έπαιρνε τηλέφωνο στις 12 να σου πει πως τελικά δεν έρχεται!
Όταν μιζεριάζεις πολύ κουράζεις τους φίλους σου, πρέπει να πετάς και κάτι ευχάριστο που και πού, άλλωστε το σωστό δεν είναι μόνο να μεταδίδεις την "αγωνιστική" πληροφορία, αλλά να μεταδίδεις και τα καλά νέα.
Συνήθως δευτερότριτα είναι οι καλυτερες μέρες να ασχολείται κάποιος και να ποστάρει πράγματα, αφού οι περισσότεροι κλείνονται απ΄το απόγευμα στο σπίτι.
Έχει γίνει γνωστό πως ακόμα και οι σχέσεις ζευγαριών επηρεάζονται αρνητικά απ΄τη στιγμή που εντάχθηκαν αυτοί οι υπολογιστές στη ζωή μας.
Συχνά τσακωνόμαστε, δεν συμφωνούμε για τις μεθόδους με τις οποίες επιθυμούμε "να αλλάξουμε τον κόσμο", ενώ μπορούμε απλά να "προτείνουμε" και αντί να "απαιτούμε" να "προτιμούμε".
Θα είναι καλύτερα αν κατανοούσαμε πως κάποιοι χρησιμοποιούν την ίδια γλώσσα και για τη γραφή τους. Δηλαδή η λέξη μαλάκας, που τη λέει κάποιος συχνά εκτός facebook, να μην φαίνεται πια παράξενη ή προσβλητική σε κάποιον άλλο που τη βλέπει πληκτρολογημένη. Επίσης μπορούμε να ξεκαθαρίζουμε κάθε φορά πως όσο κι αν τσακωνόμαστε πάνω σε μια διαφωνία, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο με το οποίο συμφωνούμε. Είναι τρελό να βρίζεις κάποιον επειδή σου φάνηκε φασιστικό αυτό που είπε, αφού έτσι ξύπνησε εκείνη την μέρα, τι να κάνουμε τώρα, πως γίνεται να ξεχνάς όλα τα προηγούμενα status του που σου περιέγραφε τι ωραία που περνούσε με κάποιον φίλο του απ΄το Κουρδιστάν?
Είναι καλύτερο να προσπαθούμε να επιτιθέμεθα μόνο στις ιδέες του άλλου και να τσαντιζόμαστε μόνο με αυτές, να τον βρίζουμε μεν για τις ασυναρτησίες του αλλά να μην θυμώνουμε με το ίδιο το πρόσωπο του. Μπορεί να είναι καλός χαρακτήρας, όσο κι αν διαφέρει η οπτική μας.
Οι άνθρωποι είναι πολύπλευροι, το ίδιο και η δημοκρατία. Δεν μπορεί για παράδειγμα μια ιστορική φιγούρα να στιγματίζεται ή και να ακυρώνεται από κάποια περίπτωση που ανέδειξε κάτι με το οποίο διαφωνούμε κάθετα.
Είναι βέβαια απίστευτα δύσκολο να αποδεχτείς τον Αδόλφο Χίτλερ, αλλά δεν μπορείς να αρνηθείς τις θανατηφόρα αναγνωρισμένες ικανότητες του.
Δεν μπορείς επειδή αισθάνεσαι ένας φανατικός καπιταλιστής να αποκαλείς τον ΜΑΡΞ τρελό ή άσχετο ή οτιδήποτε και να αμφισβητείς το έργο του.
Η χαζομάρα μπορεί να πλήξει ακόμα και τους πιο έξυπνους και μοφρωμένους ανθρώπους, άλλωστε, εδώ που τα λέμε, τους πλήττει καθημερινά η παράνοια αυτούς!
Ολόκληρος Ναπολέοντας από βλακεία και έπαρση έπαθε τέτοια πανωλεθρία στο Βατερλώ. Η Μαρία Αντουανέτα ήταν εξίσου χαζεμένη που αντί να κατέβει μια βόλτα στην πόλη μέσα (όπως η πριγκίπισσα Γιασμίν που γνώρισε τον Αλαντίν της DISNEY) να πάρει μια ιδέα τι τρώει ο κόσμος κάτω και γιατί φωνάζει, περίμενε και πίστευε, η αφελέστατη Βασίλισσα, πως γνώριζαν οι εξεγερμένοι τι ήτανε το παντεσπάνι!
Μονάχα ο Γιάννης Αγιάννης ικανοποιήθηκε με μια φραντζόλα ψωμί, ύστερα όμως είδαμε πως ο υπερνομοταγής κρατικός υπάλληλος Επιθεωρητής Ιαβέρης ήτανε τόσο κολλημένος στη γραφειοκρατία που βάλθηκε να χρεώνει αυτήν την κλεψιά(καταδικάζω τη βία από όπου κι αν προέρχεται) στον Γιάννη Αγιάννη για όλη την υπόλοιπη ζωή του!
Άθλιοι είμαστε, το καλοκαίρι σκάμε απ΄τη ζέστη κι απαιτούμε δροσιά, το χειμώνα φυσάει αεράκι και κρυώνουμε κι ονειρευόμαστε τα κοντομάνικα.
Τι να κάνουμε που κάποιοι λόγω φοβίας και άρνησης γίνονται ρομπότ του ΚΚΕ, πως να τους κατηγορήσεις που προτιμούν την ασφάλεια και τη σιγουριά της μπακλαβαδογωνίας τους;
Ας μη θυμώνουμε στους ίδιους πάρα μόνο στις θεωρίες τους. Άλλωστε ο πλανήτης μας έχει τη δική του κοσμοθεωρία και κανείς μας δεν μπορεί να ξεφύγει, από αυτό το αόρατο δίχτυ, που όλους μας ενώνει και αναγκάζει το σύστημα να βρίσκει πάντα το δρόμο του. Από τις ιδέες και τις πράξεις μας εξαρτάται ίσως μόνο το πόσο γρήγορα ή αργά θα φτάσει η ζωή στον προορισμό της.
Αν η Επανάσταση ήταν άνθρωπος, όχι μόνο θα ήτανε ψυχοπαθής αλλά θα σου έκλεινε και ραντεβού στις 8, αφού θα σ΄έχε εκεί στημένο για ώρες, θα σε έπαιρνε τηλέφωνο στις 12 να σου πει πως τελικά δεν έρχεται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σώσον, Κύριε, τον λαόν Σου και ευλόγησον την κληρονομίαν Σου, νίκας τοις βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος...