Το δικαίωμα στην Πορνεία

Η τελευταία Ελληνίδα θεά ενσάρκωσε δυο μεγάλους ρόλους που άφησαν εποχή. Από τη μια η αντικομφορμίστρια Στέλλα διεκδίκησε την ανεξαρτησία της από τα μικροαστικά δεσμά της πατριαρχικής λογικής, παρουσιάζοντας μια γυναίκα που έβαζε την ιδέα της ελευθερίας και της ισότητας πάνω από τις μικροαστικές απαιτήσεις της καρδιάς.
Από την άλλη στο Ποτέ την Κυριακή μια γοητευτική πόρνη με ταμπεραμέντο σέρνει όλους τους άντρες που ανήκουν στην τάξη της και μη, χωρίς κανένα ρατσισμό και σεξισμό απέναντί της, έχοντας κερδίσει με το δυναμικό της χαρακτήρα και αξιοπρέπεια και σεβασμό και τον πόθο και την προστασία όλων των αντρών που είχαν την τύχη να τη γνωρίσουν. Μάλιστα είναι χαρακτηριστική η σκηνή που δύο Ρώσσοι ναύτες της Σοβιετικής Ένωσης κάνουν λόγο για τις αντιφάσεις του Καπιταλισμού, όταν επισκέπτονται το σπίτι της και διαπιστώνουν πως αρνείται να εργαστεί τις Κυριακές. Τελικά όμως αυτές οι ανατρεπτικές ηρωίδες τίποτα δεν μας δίδαξαν.

Το αρχαιότερο επάγγελμα έχει δεχθεί άπειρες επικρίσεις και αναθέματα, περισσότερο λόγω σεμνοτυφίας παρά λόγω τράφικινγκ. Φτάσαμε σε σημείο να ακούμε πως "η νόμιμη πορνεία ευθύνεται για την παράνομη". Τελευταία φορά που άκουσα αυτή τη φράση ήταν μια βδομάδα πριν, από ένα παιδί 19 χρονών, μεταλλάς, μαλλιάς, ισχυριζόταν μάλιστα πως ήταν και αναρχικός. Είχε μόλις επιστρέψει από διακοπές στο Άμστερνταμ, έχοντας πάει να πιει τα χασίσια του, επισκέφτηκε εκεί ένα νόμιμο οίκο ανοχής για να δει πως είναι βρε αδερφέ, διάλεξε μια κοπέλα και πέρασε μαζί της το πολύ μισή ώρα. Δυστυχώς δεν έμεινε καθόλου ευχαριστημένος, θεώρησε πως όλα ήταν τόσο στείρα επαγγελματικά. Δεν λυπήθηκε λοιπόν τις κοπέλες που εκδίδονται, αλλά τον ανδρικό του εγωισμό που έπεσε στο πάτωμα, λόγω ανωριμότητας κι ασχετοσύνης, συνειδητοποιώντας πως η γυναίκα αυτή του πρόσφερε απλώς υπηρεσίες με χρέωση, χωρίς οποιοδήποτε συναίσθημα, μιας που ακόμα και η προσποίηση πως καύλωνε μαζί του έπρεπε να συμπεριλαμβάνεται στην τιμή. Άρα λοιπόν η πορνεία, τώρα που ο άντρακλας τη δοκίμασε και δεν ικανοποιήθηκε με τον τρόπο που περίμενε και φαντασιωνόταν, πρέπει οπωσδήποτε να απαγορευτεί. Πόσο μεγάλη υποκρισία από μια νεολαία που αύριο μπορεί να βρεθεί σε μια καίρια θέση και με την εγωιστική λογική του παραλόγου να καταστρέψει οτιδήποτε δεν θα της είναι αρεστό;
Ευτυχώς ο νεαρός θεώρησε πως ίσως να μην είχε μεγάλο πρόβλημα αν η κοπέλα του έκανε την ίδια δουλειά, έτσι που τα είδε τα πράγματα εκεί. Γιατί ακόμα κι αυτός θέλει να πιστεύει πως επειδή είναι αυτός θα έπρεπε η πουτάνα να καυλώσει, άρα η γκόμενα του και πουτάνα να ήτανε, θα ήταν ευχαριστημένος αν διαπίστωνε πως μόνο μαζί του καύλωνε πραγματικά και μόνο μαζί του το απολάμβανε.

Παρόμοιες αρλούμπες συνήθως ακούμε από κάτι κυράτσες των βορείων προαστίων, μπερδεύοντας τη νόμιμη πορνεία εξ επιλογής με το παράνομο εμπόριο λευκής σαρκός. Τι να τους πεις όμως; Πως ο άντρας τους έχει πηδήξει άπειρες φορές πουτάνα, αδιαφορώντας αν είναι νόμιμη ή παράνομη, εν όσο αυτές καθοδηγούν τις κόρες τους στο πως να γίνουνε πριγκίπισσες, χαλώντας λεφτά σε κομμωτήριο αγνοώντας τις συνθήκες εργασίας των υπαλλήλων σε αυτό, και διαμορφώνοντας γνώμη για τον κόσμο μέσα από τις σελίδες κουτσομπολίστικων βλαχοπεριοδικών;
Αν δεν υπήρχανε οι πόρνες, οι δρόμοι θα είχανε γεμίσει βιαστές. Δεν είμαστε όλοι ομορφάντρες για να μας κάθεται εύκολα το καλό. Όλοι έχουν δικαίωμα στον έρωτα. Όλοι έχουν δικαίωμα να βγάλουν λεφτά με αυτόν τον τρόπο, δικό τους είναι το σώμα, δική τους η ζωή, δική τους δυστυχώς και η κατακραυγή.
Ο Καναδάς έχει νομιμοποιήσει πλήρως την πορνεία, αφού το ανώτατο δικαστήριο έκρινε πως οι περιορισμοί έρχονται σε αντίθεση με με συνταγματικές ελευθερίες και την ασφάλεια όσων την ασκούν, την ώρα που χώρες όπως η Γαλλία επιστρέφουν στη συντηρήση προωθώντας την ποινικοποίηση ακόμα και της νόμιμης πορνείας.

Πολλές γυναίκες το κάνουν για τα λεφτά, χωρίς κανέναν ενδοιασμό, η Αμερικανίδα Jenna Jameson είναι από τις πιο ακριβοπληρωμένες πορνοστάρ, έγραψε βιβλίο, παντρεύτηκε, κέρδισε βραβεία και πολλούς θαυμαστές. Κατά τα άλλα οι Φεμινίστριες της παράνοιας στη Γαλλία μαζί με το κυβερνών κόμμα του ψευτοσοσιαλιστή Ολάντ, υποστηρίζουν πως όσοι αντιτίθενται στην ποινικοποίηση της πορνείας δεν έχουν άλλο σκοπό πέρα από τη διατήρηση της ανδρικής κυριαρχίας και της γυναικείας υποταγής.

Αν θέλουμε πραγματικά να προστατεύσουμε τις γυναίκες θα πρέπει αφενός να μιλήσουν οι ίδιες οι ιερόδουλες και όχι να λαμβάνουν αποφάσεις για λογαριασμός τους οι διάφορες αγάμητες, κομπλεξικές φεμινίστριες, που απλώς μισούν τον άντρα κι έμειναν γεροντοκόρες. Αφετέρου θα πρέπει και οι ίδιες οι πόρνες να πάψουν να πουλάνε πια το παραμύθι πως δεν έχουν άλλη επιλογή, γιατί αυτό μόνο αν το πει μια τραβεστί μπορεί να φανεί πιστευτό ή μια παράνομη μετανάστρια που περπάτησε στο ναρκοπέδιο του Έβρου. Βέβαια οι 3 στις 4 είναι ξένες, άρα σπάνια θα έχουνε χαρτιά.
Όσον αφορά την εξαναγκαστική ώθηση γυναικών στην πορνεία τότε μόνο θα πρέπει να τιμωρούνται οι μαστροποί, αλλά και οι πελάτες, για να μάθουν άλλη φορά να επιλέγουν το νόμιμο. Έτσι θα προστατεύονται όσες άτυχες αλλοδαπές εγκλωβίζονται σε μια τέτοια κατάσταση, χωρίς να το θέλουν, κινδυνεύοντας αν στραφούν στη δικαιοσύνη, όχι μόνο να χαρακωθούν από τους προαγωγούς τους, αλλά να απελαθούν και να τις φάει κι η γραφειοκρατία, αντί να τους παραχωρείται άσυλο και στέγη, έστω για κάποιο διάστημα, σε ξενώνες προστασίας γυναικών.
Βέβαια η ελίτ που κυβερνά (βλέπε τη δική μας λαϊκιά δεξιά) πάντοτε με τέτοιους αντιφατικούς τρόπους κάλυπτε τις δικές της διαστροφές.
Όταν λοιπόν έχουμε ένα επάγγελμα που επιφέρει τέτοιον κοινωνικό στιγματισμό θα έπρεπε η φορολόγησή του να παραμένει πολύ χαμηλή.
Άλλωστε αν οι τιμές της νόμιμης πορνείας είναι υψηλές, τότε αρκετοί θα προτιμούν τις παράνομες σκλάβες, από τις οποίες και οι ίδιοι οι μπάτσοι και γενικότερα οι κρατικοί ελεγκτές βγάζουν τα μπόνους τους.
Είναι γνωστό πως συνήθως επιτρέπουν την παράνομη πορνεία για να έχουν το δικαίωμα να κόβουν τσουχτερά πρόστιμα σε εκδιδόμενες και οίκους.

Οι εκδιδόμενες θα έπρεπε να είχαν ισχυρά σωματεία αναδεικνύοντας και προασπίζοντας τα συμφέροντα και τα δικαιώματά τους.  Να ψηφίζουν για τους εκπροσώπους τους. Να συμφωνούν και να ρυθμίζουν ομαλά τους κανόνες και το κοστολόγιο τους. Να ασκούν μαζικά πολιτικές πιέσεις ώστε να τυγχάνουν καλύτερων φορολογικών ρυθμίσεων και διευκολύνσεων. Θα πρέπει να μπορούν να κόβουν αποδείξεις και να έχουν ένα ταμείο που να τους προσφέρει μια σύνταξη στα γεράματα και μια ιατροφαρμακευτική κάλυψη. Μεταρρυθμίσεις φυσικά θα πρέπει να γίνουν για όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες. Το ζήτημα όμως είναι πως θα νομιμοποιηθούν και θα μπουν σε διαφορετικό φορολογικό καθεστώς και οι αυτόνομες ιερόδουλες και οι οίκοι ανοχής που συχνά αν είναι παράνομοι μπορεί να ξεπουλάνε τις γυναίκες που ελέγχουν για ένα δεκάρικο και χωρίς προφύλαξη. Είδαμε άλλωστε πόσο καλά τα κατάφεραν ανεύθυνοι υπουργοί όπως ο Α.Λοβέρδος παρέα με το ΚΕΛΠΝΟ.

Ο ανταγωνισμός είναι ολέθριος ειδικά για εκείνες που εργάζονται ανεξάρτητες και μακρυά από τα σύγχρονα "studio" και τα διάφορα "ινστιτούτα αισθητικής". Η χαμηλότερη τιμή θα έπρεπε να ήταν τα 20 ευρώ, πως θα πίσεις όμως εκείνες που υποφέρουν από οικονομικό πρόβλημα να συνεχίσουν να τηρούν ένα πλαφόν; Γιατί όταν έρχονται από τη Βουλγαρία και συνεχίζουν να ζητούν το ίδιο ποσό που έπαιρναν στη χώρα τους, ζημιώνουν απεριόριστα τις εγχώριες συναδέλφισσες, προκαλώντας έτσι μεγάλες αντιπαλότητες και προκύπτει και κορεσμός του χώρου.

Τώρα ειδικά που η διεθνής κρίση βρίσκεται στην αρχή της κορύφωσής της και όχι στο τέλος της, όπως θέλουν να μας παραμυθιάζουν οι αξιωματούχοι, αποτελεί πολυτέλεια και θράσος για μια εκδιδόμενη είτε τρανς είτε γυναίκα να διαλέγει τους πελάτες της.
Μάλιστα οι όμορφες και νεότερες αντι να ζητάνε περισσότερα χρήματα ξευτιλίζονται στην τιμή τώρα που δεν υπάρχει μεγάλη ζήτηση κι έτσι παίρνει η μπάλα και τις πιο ασχημούτσικες, που διστάζουν να ζητήσουν τα ίδια και κατεβάζουν αναγκαστικά ακόμα χαμηλότερα την ταρίφα. Οι πελάτες βέβαια δεν απευθύνονται στις ιερόδουλες για την ομορφιά τους, αρκετοί είναι βιτσιόζοι και άλλοι αισθάνονται απλά μόνοι και θέλουν να συζητήσουν το πρόβλημά τους, ξέροντας πως ο,τι κι αν αποκαλύψουν σε μια τέτοια κοπέλα δεν θα τη ξαναδούν και ίσως ανακουφίζονται κι από το γεγονός πως μια τέτοια γυναίκα δεν θα μπορεί να τους κρίνει.

Οι πόρνες στο δρόμο δεν είναι άπειρες και μπορούν να ελέγχονται σε καθημερινή βάση από δύο καταρτισμένα άτομα και όχι από ολόκληρα αστυνομικά τμήματα, δήμους και υπουργεία, με μοναδικό σκοπό την επιβολή προστίμων.
Κυρίως για τις γηραιότερες θα έπρεπε να ελέγχονται τα οικονομικά τους και αν κρίνεται απαραίτητο να μπαίνουν σε ειδική προστατευόμενη φορολογική κατηγορία, αφού σήμερα είναι πάρα πολύ δύσκολο να ανταπεξέλθουν στα έξοδα. Ανήθικο είναι να επιτρέπει μια "καθωσπρέπει" κοινωνία να τιμωρούνται οι εκδιδόμενες αιωνίως για τις επιλογές τους, από μια πολιτεία που δεν τους παρέχει καμία ουσιαστική πρόταση διαφυγής, από το "περιθώριο".

Για τις τρανς αλλά και τις γυναίκες που κάνουν πεζοδρόμιο, θα έπρεπε να υπάρχουν ήδη συνεχείς κινητές μονάδες να τις επισκέπτονται στην πιάτσα, προσφέροντάς τους υπηρεσίες ιατρικές και άλλα.

Έτσι λοιπόν αν το κράτος συνεχίζει να κρατά το επάγγελμα κλειστό και τον αριθμό αδειών προκαθορισμένο τότε θα συνεχιστεί το φαινόμενο των παράνομων οίκων ανοχής και του πεζοδρομίου. Εδώ που τα λέμε για ποιο λόγο το κράτος να μας κάνει τώρα τον νταβατζή, όταν το πρόβλημα τόσα χρόνια ήταν οι νταβατζήδες; Αντι λοιπόν το κράτος να ρυθμίσει σωστά αυτόν τον ευαίσθητο τομέα, προτιμά να εθελοτυφλεί και να επιδίδεται σε ένα ατέρμονο κυνήγι μαγισσών και στιγματισμού όλων εκείνων που δεν μπορεί άμεσα να απομυζήσει.

Για ποιο λόγο κατηγορούμε π.χ. το ανατολικό μπλοκ; Ποιες Ελληνίδες πάνε να δουλέψουν σε στριπτιτζάδικο; Πόσες μένουν στο χωριό να παντρευτούν αγρότη;
Κάποιος δεν πρέπει να καλύψει αυτά τα δύο άκρα; Κι αν δεν μπορείς να κρατήσεις τον άντρα σου ευτυχισμένο με ποιο δικαίωμα θεωρείς πως πρέπει να τον κρατάς σιδηροδέσμιο;

Ας κοιτάξουμε λοιπόν να απενεχοποιήσουμε το σεξ, γιατί δεν το κάνουμε ούτε μόνο από έρωτα, ούτε μόνο για αναπαραγωγή και ας ψάξουμε να βρούμε τι είναι η συντροφικότητα και η συναισθηματική αφοσίωση και όχι να δαιμονοποιούμε μια βιολογική ανάγκη.