Οι Tζιχαντιστές του sex

Η ανθρώπινη φύση είναι αδύναμη, ο άνθρωπος είναι επιρρεπής στις απολαύσεις, το μυαλό μας όταν το καλεί το σώμα, δεν είναι τόσο δυνατό για να αντιστέκεται στη βιολογική ανάγκη. Κάθε άνθρωπος είναι γεννημένος για το καλό, όπως και το κακό. Δεν μπορεί να διαλέξει μια πλευρά και να παραμένει εκεί μέχρι να γεράσει. Ο άνθρωπος και ειδικά εκείνος που έρχεται αντιμέτωπος με συνεχείς προκλήσεις, μπαίνει σε πειρασμούς που είναι αδύνατον να τους αποφεύγει για πάντα. Φυσικά υπάρχουν κι εκείνοι που για λόγους θεολογικούς ή άλλους, θα αυτοκαταπιέζονται και θα αποτρέπουν τον εαυτό τους να απελευθερωθεί, θα βλέπουν ακόμα και τον έρωτα ως κάτι βλαβερό, ως εμπόδιο στη θρησκευτική τους καριέρα. Αυτοί αποτελούν μια μειοψηφία, για τους υπόλοιπους θα συνεχίσει να συμβαίνει ότι συνέβαινε πάντα, όσο κι αν το έκρυβαν ή το αρνούνταν, << sex dictates nature >>.

Πρόσφατα σχολιάστηκε έντονα μια συνέντευξη στο Parallaxi mag που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, από εκείνες που μας έχει συνηθίσει ο Γιώργος Τσιτιρίδης στη στήλη του "Οι Ζωές των Άλλων", αυτή τη φορά είχε θέμα και τίτλο "BareBackers".  

Σε αυτή τη συνέντευξη μαθαίνουμε πως δεν αποτελεί αδιαφορία αλλά επίγνωση η απροστάτευτη σεξουαλική επαφή με αγνώστους, πως ο,τι είναι να γίνει ας γίνει μια ώρα αρχύτερα, αργά ή γρήγορα θα την πατήσουμε και θα κολλήσουμε, άρα δεν φοβόμαστε, μιας που θα λάβουμε και "παράσημα".

Εμείς αυτό μπορούμε να το ερμηνεύσουμε μονάχα ως ενοχική εσωτερικευμένη ομοφοβία που αποζητά τιμωρία και την βρίσκει στον ιό.
Διαφαίνεται πως έχουν συνδέσει το σεξ με κάτι κακό και βρόμικο, το οποίο τους προκαλεί ηδονή επειδή στην ουσία υποφέρουν από συντηρητικά κατάλυπα. Για αυτό λοιπόν οι απονενοημένες τους συμπεριφορές τους προσφέρουν την απελευθέρωση για μισή ώρα το πολύ, ενώ παράλληλα τους οδηγούν σε έναν υποβόσκον συμπλεγματισμό ότι όπως και να 'χει πρέπει και θα τιμωρηθούν για την αμαρτία τους, στο τέλος τη λύτρωση που κυνηγούν δεν καταφέρνουν και πάλι να τη βρουν. 

Μέχρι σήμερα είναι άπειρες οι ιερόδουλες με χιλιάδες σεξουαλικές επαφές που ποτέ όμως δεν κόλλησαν. Γιατί λοιπόν σώνει και καλά οι συγκεκριμένοι barebackers επιμένουν να πιστεύουν πως θα μολυνθούν;
Όλοι αυτοί οι ΛΟΑΤ από το 1980 μέχρι σήμερα που δεν κόλλησαν και ζουν ανάμεσά μας είναι στερημένοι; Αυτή η διαβρωτική συλλογιστική θα καταφέρει να αυξήσει τον αριθμό μολύνσεων και να φοβίσει τον κόσμο, όχι να τον απελευθερώσει.

Τελευταία λοιπόν παρατηρούνται νέα κρούσματα μόλυνσης από HIV, με αφορμή την οικονομική κρίση, κάποιοι θεωρούν έξυπνο κόλπο να κολλήσουν οτιδήποτε θα τους παρέχει κάποιο επίδομα, ώστε να εξασφαλίσουν τη διαβίωσή τους. Αδύνατον να κατανοήσουν πως θα εξαρτώνται από φαρμακευτικές εταιρίες, πως το κράτος δεν θα παρέχει για πάντα προνόμια στις ευπαθείς ομάδες, ή ακόμα πως κάποια στιγμή οι οροθετικοί θα διαγραφούν από τον κατάλογο των ευπαθών ομάδων, ενώ για να λαμβάνουν επιδόματα θα πρέπει να πληρούν αντικειμενικά κριτήρια. Δεν περνάει από το μυαλό τους τι θα γινόταν αν οι πάντες κουβαλούσαμε τα ίδια μυαλά, ποιος θα έμενε να φορολογηθεί για να πληρώνει τα επιδόματα του κάθε ανέντιμου, επιπόλαιου και επικίνδυνου.
Αδιαφορούν με "επίγνωση" για τις παρενέργειες των φαρμάκων στον οργανισμό τους, όπως και για τα αγόρια και τα κορίτσια νεαρής ηλικίας.

Αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν υγειονομική βόμβα, μιας που το HIV είναι το λιγότερο, όταν παραμονεύουν τόσα και τόσα άλλα σεξουαλικά νοσήματα, τα οποία ανα-θεωρούν ως τιμή, τιμή κόστους, τιμή δόξας. Δαπανώνται εκατομμύρια από τα κράτη για καταπολέμηση και έρευνα, ώστε να μπορούν αυτοί ελαφρά την καρδία να μιλάνε για "ελευθερία ατομικής επιλογής και δικαίωμα".
Είναι αυτοκτονικό να θεωρεί κανείς πως κολλώντας HIV τελείωσε η ζωή του, οπότε μπορεί να συμπεριφέρεται ανεξέλεγκτα μαζεύοντας και μερικά ακόμα όπως ηπατίτιδες και σύφιλη.
<<Το γάμησες και ψόφησε>> που λένε.

Κάθε μέρα μόνο το Athens CheckPoint διαγνώσκει 3 με 4 νέους οροθετικούς. Τόσο γυναίκες όσο και άνδρες. Δεν είναι όλοι ομοφυλόφιλοι, δεν είναι χρήστες ηρωίνης, είναι νεαρά άτομα 18 με 20 χρόνων, αλλά και ενήλικες μεταξύ 40 και 50.

Το ελεύθερο σεξ όσο απολαυστικό κι αν είναι πρέπει να γίνεται ανάμεσα σε αφοσιωμένους συντρόφους, όχι ανεξέλεγκτα με τον καθένα. Το ελεύθερο σεξ πρέπει να γίνεται όταν υπάρχει τεκμηριωμένη εμπιστοσύνη, για παράδειγμα ένας διαγνωσμένος οροθετικός που ακολουθεί πιστά την αγωγή του έχει πολύ μικρές πιθανότητες να μεταδώσει τον ιό σε οροαρνητικούς, ενώ αντίθετα ένας οροθετικός που έχει μολυνθεί και δεν το γνωρίζει μπορεί να μεταδώσει τον ιό ακόμα και στο σκύλο του (που λέει ο λόγος!). Γιαυτό είναι απαραίτητο να εξεταζόμαστε σε τακτά χρονικά διαστήματα, κυρίως όμως για να αποτρέψουμε αν μολυνθούμε την ραγδαία επιδείνωση της υγείας μας, αφού η έγκαιρη διάγνωση μπορεί να καταπολεμήσει ή να αδρανοποιήσει τον ιό σε σημαντικό βαθμό.

Πρέπει να καταλάβουμε πως υπάρχει ζωή και μετά την ασθένεια. Όπως ακριβώς υπάρχει ζωή και για εκείνους μένουν ανάπηροι ή τυφλοί και αντι να αυτοκτονούν, θέλοντας να συμπαρασύρουν κι άλλους, συνεχίζουν να ελπίζουν και να παλεύουν.