Τα αντρικά ερωτικά στέκια και το τίμημα

Βεβαίως και κάθε επάγγελμα με σκοπό το κέρδος είναι πορνεία, αλλά στη κρίση μαζί με το επάγγελμα των ζητιάνων, ανθίζει και αυτό του ζιγκολό. Ο καθένας φτάνει σε σημείο να πιστεύει ότι μπορεί να φτιάξει ένα προφιλ και να ζητάει τρελά ποσά. Δεν αντιλαμβάνονται ούτε τους κινδύνους, ούτε τις υποχρεώσεις.
Όχι δεν πρόκειται για εργάτες του σεξ, δεν συζητάμε για τους ερωτικούς Πλάνητες που κρατάνε συντροφιά και σέβονται, αλλά για τους άξεστους καιροσκόπους, αφού νομίζουν πως κάνοντας παιχνιδάκια, με το να καταφέρνουν να τους σηκώνεται, είναι σε θέση να εκμεταλλεύονται τις ερωτικές αδυναμίες ανθρώπων.
Συνήθως ισχυρίζονται πως παίρνουν πολλά παραπάνω, αλλά στην πραγματικότητα παρακαλάνε για 20 ευρώ, δημιουργούν υπερπροσφορά, ρίχνουν τις τιμές και με τους ερασιτεχνισμούς τους χαλάνε την πιάτσα. Εξευτελίζουν το επάγγελμα, νομίζοντας πως το εύκολο κέρδος αυτούς περίμενε. Κάποιοι από αυτούς βιάστηκαν από παρέες κάποιων που υποκρίθηκαν τους πελάτες, ενώ κάποιοι άλλοι λήστεψαν πελάτες τους.
Τελευταία όμως αρκετοί πελάτες έχουνε ξυπνήσει και δεν δίνουν σημασία στους αυτοαναφερόμενους επίσημα ως escorts, αλλά προτιμούν να την πέφτουν διαδικτυακά σε τρόπον τινά αγνότερο κόσμο. Μπορούν να ξεχωρίσουν ποιος είναι παλιός και συνειδητά στο χώρο και ποιος τυχοδιώκτης.

Μαζί με τα Ελληνικά τσόλια και τα εγχώρια τουρκογυφτάκια, συνήθως παντρεμένα με κάποια που έχουν ξεχάσει στο σπίτι με τα παιδιά, κάπου στο νομό Ημαθίας, έρχονται να προστεθούν σήμερα και οι Σύριοι και οι Αφγανοί πρόσφυγες, νεαροί που εξαναγκάζονται για να επιβιώσουν, εγκλωβισμένοι εδώ, να πουλάνε το σώμα τους ακόμα και για 2 ευρώ.  Από την ώρα που φτάνουν στη χώρα μας οι μόνες άλλες δουλειές που μπορούν να βρουν είναι το εμπόριο ναρκωτικών, ή το κυνήγι πελατών για τους λαθρέμπορους.

Σήμερα οι ηλικιωμένοι που δεν κατάφεραν να φροντίσουν και να διαμορφώσουν σχέσεις ζωής, καταλήγοντας να ζουν εντελώς μόνοι, αποτελούν εύκολο θύραμα, κυρίως για τους αλλοδαπούς, που ούτε οι ίδιοι είναι συνειδητοποιημένοι με αυτό ακριβώς που κάνουν.
Οι πιάτσες του αγοραίου έρωτα δεν είναι ασφαλείς, το παράδειγμα της πλατείας Κουμουνδούρου, με τον ηθοποιό που ψώνισε τον Γεωργιανό δεν ήτανε μοναδικό. Το ίδιο συνέβη και με τον ηλικιωμένο συγγραφέα, το ίδιο άσχημη τύχη είχε και η θρυλική Αλόμα.

Οι ελεγχόμενες σάουνες, τα λιμανάκια, το 48 χιλιόμετρο προς Σούνιο, η παραλία στην κακιά σκάλα στην παλιά εθνική οδό, όπου κάποιος μπορεί να βρει κάποιον στα μέτρα του χωρίς να πληρώσει, ή  τα γνωστά μπαράκια τριγύρω από Βικτώρια και Αχαρνών, που επισκέπτονται πελάτες μεγάλης ηλικίας και αγόρια που προσφέρουν το σώμα τους, είναι καλύτερη λύση και αποτελούν ασφαλέστερες επιλογές, αφού η κατάσταση είναι ελεγχόμενη.
Υπάρχουν επίσης στέκια όπως ο Βοτανικός που πάει κανείς με το αμάξι, αλλά κι εκεί έχουν αναφερθεί ληστείες, ενώ το τούνελ στην παραλιακή στα πρώτα λιμανάκια και το δρομάκι στην Βάρκιζα που οδηγεί στην είσοδο του Island είναι πιο ασφαλή, δυστυχώς όμως και στα λιμανάκια έχουν σημειωθεί διαρρήξεις σε αυτοκίνητα ανυποψίαστων λουομένων.
Υπάρχουν επίσης και τα ερωτικά σινεμά, όπως αυτό στην Ομόνοια, όπου κι εκεί υπάρχει ασφάλεια αφού η κατάσταση είναι ελεγχόμενη. Το πεδίον του Άρεως για ψωνιστήρι έχει χάσει τη δυναμική του, έχουν καταγραφεί επιθέσεις για ληστεία, ενώ στον εθνικό κήπο γύρω από το συντριβάνι τα πράγματα είναι σίγουρα καλύτερα, έχουν όμως καταγραφεί επιθέσεις από τη Χρυσή Αυγή.

Είναι φρονιμότερο λοιπόν να κυνηγάμε την καύλα μας έξω ή να φέρνουμε στο σπίτι αγνώστους; Καλύτερο είναι να ζητάμε συστάσεις, αφού οι συνειδητοποιημένοι της δουλειάς προτιμούν να διαμορφώνουν σταθερό κύκλο και όνομα. Ακόμα να ειδοποιούμε τους φίλους μας για το που θα βρισκόμαστε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σώσον, Κύριε, τον λαόν Σου και ευλόγησον την κληρονομίαν Σου, νίκας τοις βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος...