Παράδοση Εναντίον Σύγχρονης Σεξουαλικότητας, Ταυτότητας & Φύλου

Ακόμα και ανάμεσα στους ΛΟΑΤ πληθυσμούς η παράδοση με το μεταμοντέρνο συγκρούεται. Παλιότερα ξέραμε ότι όλοι εμείς ανήκαμε, έστω κι αόριστα, στο τρίτο φύλο, σήμερα μπαίνουμε στον αιώνα που θα αναρωτιόμαστε αν τελικά υπάρχουν φύλα.

 

Φυσικά υπήρχαν οι ανόητοι και στριμμένοι ομοφυλόφιλοι άνδρες ανα τον κόσμο που δήλωναν πως αρνούνται να κατεβούν στο πολύχρωμο και χαρούμενο ετήσιο Gay Pride, αφού ισχυρίζονταν πως δεν μπορούν να συμμετέχουν σε "ένα καρναβάλι με transexuals" γιατί "αυτές δεν είναι το ίδιο με εμάς!" Λες και το ομοφυλόφιλο κίνημα δεν συγκροτήθηκε για να βάλει τέλος στη γενική καταπίεση, την ομοφοβία και την τρανσφοβία.

Εμείς γενικά, παραδοσιακά μαθαίναμε στην πατριαρχική μας κοινωνία, πως υπάρχουν οι "πούστηδες και οι τραβεστές", και κάπου κάπου μπορεί να ακούγαμε και για κάνα λεσβιακό αφού καυλώνει τα κυρίαρχα αρσενικά. 

Κι όμως υπάρχουν άντρες που κάποτε ήταν γυναίκες. Το πιο τρελό είναι πως αυτοί οι τρανς άντρες μπορεί να μας βγούν και ομοφυλόφιλοι. Μοιάζει σαν ένας γκέυ άντρας να ήταν εγκλωβισμένος στο σώμα μιας στρέητ γυναίκας. Κάτι που οι απλοί καθημερινοί ετεροφυλόφιλοι θα είναι αδύνατον να κατανοήσουν εύκολα αν δεν μπορούμε πρώτοι εμείς οι παραδοσιακοί ΛΟΑΤ.

Αν το καλοσκεφτούμε όμως, τόσο καιρό το μυαλό μας πήγαινε στο ότι μια τρανς γυναίκα, που ήταν δηλαδή ένας άντρας κάποτε (θα μπορούσε να παραμείνει gay) , επιλέγει πάλι άντρες για ερωτικούς συντρόφους, όπως και ένας τρανς άντρας που γεννήθηκε γυναίκα ( θα μπορούσε να παραμείνει λεσβία) συνεχίζει να πηγαίνει με γυναίκες. 

Τι μπορούμε να διακρίνουμε εδω; Πως αν εξαιρέσουμε τη λέξη τρανς και αφήσουμε στην άκρη το βιολογικό φύλο, δηλαδή το φύλο με το οποίο γεννήθηκαν, τότε καταλήγουμε να συμπεράνουμε πως η συγκεκριμένη κατηγορία τρανς ατόμων είναι βασικά ετεροφυλόφιλοι!

Σοκαριστικό; 

Αντίθετα μια τρανς γυναίκα, που ήταν άντρας και επιλέγει και πάλι άντρες, είναι τελικά μια πρώην ετεροφυλόφιλη γυναίκα που το άλλαξε σε gay άντρα. Αν μπερδευτήκατε δεν φταίω εγώ! 

Ίσως μια γυναίκα να αγάπησε υπερβολικά το ανδρικό φύλο, ίσως ένας άνδρας να αγάπησε υπερβολικά το γυναικείο φύλο, οπότε όχι μόνο το λατρεύει και το ακολουθεί αλλά ταυτίζεται κιόλας, θέλει να ανήκει στο γυναικείο φύλο. Ουσιαστικά μιλάμε για έναν ετεροφυλόφιλο άνδρα που μετατρέπεται σε ομοφυλόφιλη γυναίκα. Ας θεωρήσουμε όμως, για παράδειγμα, πως απλώς ένας ομοφυλόφιλος άνδρας είναι υπερβολικά άνδρας γιαυτό ακριβώς του αρέσουν οι άνδρες, αν μάλιστα από την άλλη είναι μια γυναίκα που της αρέσουν οι άνδρες και θέλει όμως και πετυχαίνει κι εκείνη να "μεταλλαχτεί" σε άνδρα, δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ακόμη πιο άνδρας;

Δημιουργείται λοιπόν ένα μπέρδεμα μεγάλο στο μυαλό μας, αφού οι περισσότεροι έχουμε συνηθίσει να ταυτίζουμε τον σεξουαλικό προσανατολισμό και το τι μας φτιάχνει, με την κοινωνική μας ταυτότητα, δηλαδή εμφάνιση/παρουσιαστικό, συγχέουμε το κοινωνικό φύλο με το βιολογικό και μαζί και τη σεξουαλική μας προτίμηση. Δεν ισχύουν όμως για όλους το ίδιο. Γιαυτό και πρέπει να δούμε πως θα μάθουμε να βγαίνουμε από τη σύγχυση και τα στεγανά.

Τον παλιό καιρό θεωρούσαν μερικοί πως "ένας πούστης μασκαρεύτηκε για να βρίσκει ευκολότερα τεκνά" άρρενες δηλαδή ερωτικούς συντρόφους που επειδή ήταν στρέητ δεν θα πήγαιναν με ένα αγόρι, ενώ με την πρόφαση της παρενδησίας δεν έχουν αναστολές. Στην πραγματικότητα όμως κανείς, ειδικά εκείνη την εποχή, δεν φόρεσε για πλάκα τα φουστάνια, όλοι σχεδόν υιοθετούσαν και τη θηλυκή τους πλευρά και στην καθημερινότητα. Οι υποψήφιοι εραστές δεν θεωρούσαν πως οι σχέσεις τους με τις εξωτικές (τρανς) γυναίκες τους καθιστούσαν και ομοφυλόφιλους, έτσι κι αλλιώς δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο!

Ας δούμε που βρίσκεται το κυρίως πρόβλημα για κάθε είδους τρανς συμπατριώτη και συμπατριώτισσα μας.

<< Στην Ελλάδα η επέμβαση χρειάζεται, για να μπορείς να είσαι γυναίκα στα μάτια του νόμου. Η πολιτεία δεν κάνει καν την ελάχιστη παραχώρηση να αλλάζεις το μικρό σου όνομα στην ταυτότητα κι αυτό σου δημιουργεί πολλά προβλήματα στις συναλλαγές με τις δημόσιες υπηρεσίες, τα ιατρεία, τους εργοδότες. Σε κάνει πολίτη τρίτης κατηγορίας. Γι’ αυτό το πεζοδρόμιο μοιάζει συχνά η μόνη λύση. Εγώ το απέφυγα, αλλά δεν είναι όλες και όλοι τόσο τυχεροί >> (Ολόκληρη η συνέντευξη)

Κατανοούμε λοιπόν πως αν και στον υπόλοιπο πολιτισμένο δυτικό κόσμο αρκεί η επιλογή του κοινωνικού μας φύλου για να νομιμοποιηθούμε και να αλλάξουμε όνομα στην ταυτότητα, δηλαδή αν είμαστε αγόρια που λαμβάνουν ορμόνες, υιοθετούν τη θηλυκή τους πλευρά και η εμφάνιση τους παραπέμπει περισσότερο σε θήλυ παρά σε άρρεν, ενώ στην Ελλάδα το κράτος μόνο αν έχει προχωρήσει σε επέμβαση διόρθωσης φύλου κάποιος μπορεί να θηλυκοποιήσει νόμιμα το όνομα και γενικά να μεταβάλει τα στοιχεία του. Αυτό όμως θυμίζει έντονα προσπάθεια στείρωσης συγκεκριμένων ομάδων.

Τις παλιές τρανς δυστυχώς τις πετσόκοβαν, ενώ έχαναν και τον οργασμό τους. Σήμερα η επιστήμη έχει προχωρίσει θεαματικά, προσφέροντας σε όσους επιθυμούν όχι μόνο την πολυπόθητη αλλαγή αλλά και τη διατήρηση του οργασμού. Μετά την επέμβαση διόρθωσης φύλου, χρειάζονται λίγοι μήνες όσπου το άτομο να ανακαλύψει και να συνηθίσει το νέο του όργανο. Φυσικά είναι αδύνατον να θέλουν όλοι να προχωρήσουν στην επέμβαση, δεν θέλουν όλοι να τον κόψουν, ούτε όλες να ράψουν καινούριο αντρικό όργανο, επειδή απλά η πολιτεία δεν δέχεται να αναγνωρίσει την Κοινωνική τους Ταυτότητα. Ένας cross dresser ένας άνδρας δηλαδή που τη βρίσκει φορώντας γυναικεία ρούχα, ουσιαστικά πάνω στο σεξ, δεν πρόκειται να ζητήσει να αλλαχτεί η ταυτότητα του. Μια τρανς όμως που έχει επιλέξει να περπατά την ημέρα ως γυναίκα, για ποιο λόγο πρέπει να αφαιρέσει και το βιολογικό της όργανο; Αν είναι τρανς γυναίκα ενεργητική και βρεί για σύντροφο ένα τρανς αγόρι, που έχει βέβαια αιδοίο αλλά το παρουσιαστικό του παραπέμπει σε άνδρα και θελήσουν να τεκνοποιήσουν, γιατί θα πρέπει η πολιτεία να τους θέσει τέτοια εμπόδια;

Ούτε το μπλέ ούτε το ροζ επιλέγουν τα μικρά παιδιά, όλα αυτά είναι ένας στρωμένος δρόμος στον οποίο όλοι μας καθοδηγούμαστε και ωθούμαστε αναγκαστικά από μικροί να βαδίζουμε. Το ίδιο θα προκαλέσουμε αργότερα στα δικά μας παιδιά, χωρίς να αναλογιζόμαστε τι θέλει ένα παιδί, με τι αισθάνεται καλά, πως βλέπει τον εαυτό του, πως αντιλαμβάνεται το σώμα του και με τι τρόπο σεξουαλίζεται. Είναι επόμενο λοιπόν να μην έχουμε συνηθίσει ακόμη να διαχωρίζουμε το βιολογικό φύλο, από το κοινωνικό φύλο, δηλαδή την κοινωνική ταυτότητα που συνειδητά επιλέγει να πορεύεται ένα άτομο, αλλά και το σεξουαλικό του προσανατολισμό. Το πιο λογικό λοιπόν είναι όταν αναφερόμαστε σε τέτοια άτομα όπως πχ ένας άνδρας που επέλεξε να ζει ως γυναίκα, αν και παραμένει λάτρης του γυναικείου φύλου, να λέμε Τρανς-Γυναίκα και λεσβία.
Άλλωστε ξέρουμε πολύ καλά πως οι εκδιδόμενες τρανς οι παραδοσιακές έχουν αναγκαστεί να εκμοντερνιστούν από το 90 και μετά, αφού οι πελάτες αν και ετεροφυλόφιλοι, οι οποίοι ποτέ δεν θα πήγαιναν με ένα αγόρι, όπως και τα gay αγόρια δεν θα πήγαιναν ποτέ με μια τρανς γυναίκα, προτιμούν να είναι παθητικοί στο σεξ, καυλώνουν δηλαδή με τον κώλο τους αλλά επιζητούν μια γυναικεία εμφάνιση και αίσθηση και όχι μια ανδρική φιγούρα. 

Μοιραία όταν υπάρχει προσφορά λοιπόν είναι λογικό να υπάρχει ζήτηση και αντίστροφα.

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

Την πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με κάτι το αλλόκοτο στα παραδοσιακά μάτια μου, ήταν στη σχολή μου πριν 5 χρόνια, όπου ένας τύπος που συναντούσα συχνά μου κίνησε το ενδιαφέρον, ήταν λεπτός και φαλακρός και φαινόταν και λίγο αλητόβιος, είχε κάτι το πολύ μηστύριο στον τρόπο του, αν και δεν μου άρεσε εμφανισιακά προσπαθούσα να εξηγήσω τι ήταν αυτός ο ερωτισμός που απέπνεε. Τελικά γνωριστήκαμε και μου αποκάλυψε πως είναι cross dresser, παρενδητικός άνδρας που του αρέσουν όμως μονάχα οι γυναίκες. Μάλιστα είχε σχέση με μια bisexual γυναίκα για 3 χρόνια και συζούσε, ήταν ενεργητικός αλλά του άρεσε να ντύνεται γυναίκα στο κρεβάτι.

Πρόσφατα γνώρισα κι ένα 22χρονο αγόρι, αρρενωπά χαρακτηριστικά, μελαχρινό, με μακρύ μαλλί σγουρό, οι τρόποι του βέβαια αρκετά θηλυπρεπείς ή μήπως αδερφίστικοι; Κουνιέται χαριτωμένα, μιλάει καλιαρντά και όμως η τελευταία φορά που ερωτεύτηκε ήταν με ένα κορίτσι, που το φωνάζανε Μάριο. Ο Μάριος είχε τρίχες μέχρι και στη μασχάλη, έμοιαζε περισσότερο με τον Μπάμπη τον γιό του ηλεκτρολόγου μας. Οι δυό τους ερωτεύτηκαν σφόδρα και η σχέση τους κράτησε κάπου στα 3 χρόνια. Το κορίτσι ουσιαστικά κατείχε τον ανδρικό ρόλο, σε όλα, ενώ το αγόρι τον θηλυκό, ναζιάρικο τρόπο. Στο σεξ τα βρίσκανε αφού το τρανς αγόρι, δηλαδή η λεσβία, ήταν ενεργητική και κλειτοριδική. Οι δυό τους βέβαια δεν κατάφεραν να απαρνηθούν τη gay φύση τους, η μια ξαναγύρισε στις κοπέλες και ο άλλος φυσικά στα αγόρια. Οπότε εδώ μιλάμε για έναν πειραματισμό, μάλλον ετεροσεξουαλικό, που διήρκεσε τόσο γιατί οι πρωταγωνιστές ταίριαζαν εγκεφαλικά και αυτή τους η αλληλοεκτίμηση αρκούσε προφανώς για να καλύπτει τα κενά της εμφάνισης.

Η ομάδα queertrans Αθήνας που δραστηριοποιείται και αναφέρεται στα παραπάνω θέματα που προσπαθήσαμε να αναλύσουμε λέει το εξής Όλ@ οι άνθρωποι είμαστε ανώμαλ@ και αυτό δεν το εννοούμε ως βρισιά, αλλά ως πολιτική θέση. Γιατί όλοι είμαστε διαφορετικοί...και πρέπει να είμαστε ελεύθεροι να το εκφράζουμε.

Αν όλοι λοιπόν είμαστε ανώμαλοι, τότε κανένας και καμία δεν είναι "κανονικός ή κανονική".

Σημ: όπου βλέπετε @, θεωρείστε ότι εννοούνται όλα τα φύλα. Όχι μόνο αρσενικό και θηλυκό, αλλά όλα. Η ελληνική είναι μια γλώσσα φανατικά σεξιστική... Πρέπει να αλλάξει!