Θάνατος στην Αγίου Βαλεντίνου

Ο καπιταλισμός πίσω απο την ημέρα του αγίου Βαλεντίνου δεν βρίσκεται μόνο στο λουλουδικό, τα δωράκια, τις εξόδους και τα στρινγκάκια που καταναλώθηκαν απο τα κυριζο-ζευγαράκια με αφορμή την ημέρα. Βρίσκεται και στους άλλους, στα κυριζο-μπακούρια, που πνίγονται απ τη μοναξιά τους και καίγονται απ'το φθόνο, ("γιατί αυτοί κι όχι εγώ", τα λέει και η κομμώτρια η χαρούλα αυτά άλλωστε). Η μέρα αυτή είναι για όλους αυτούς ένα γιγαντιαίο δάχτυλο απο την κοινωνία που τους δείχνει περιφρονητικά ως ανεπιθύμητους, απόκληρους. Και η αγορά έχει πράγματι πάρα πολλά προϊόντα και υπηρεσίες να τους προσφέρει, τους έχει δώσει άλλωστε σαφή πρότυπα μορφής που οδηγούν, as seen on tv, στο επιθυμητό περιεχόμενο, εν προκειμένω αυτό του εραστή/μοιραίας γυναίκας.

Ο Ρωμαίος ιερέας υποτίθεται πως πάντρευε στα κρυφά ζευγάρια διωκώμενων Χριστιανών, με αποτέλεσμα να δεχτεί την οργή του αυτοκράτορα Κλαύδιου Β'. 
14 Φεβρουαρίου είναι η ημερομηνία θανάτου του.
Ένας από τους πολλούς θρύλους που στοιχειώνουν το όνομα του αγίου θέλει τον Βαλεντίνο να γιατρεύει την τυφλή κόρη ενός δικαστή και να του ζητάει σε αντάλλαγμα να καταστρέψει ότι ειδωλολατρικό άγαλμα υπάρχει στην πόλη, για χάρη της Χριστιανοσύνης.

Είμαστε σίγουροι πως για κάθε είδους ανθρώπινη ύπαρξη πάνω στη γη υπάρχει ένα ταίρι ή και πολλά. Βέβαια όταν τα πουστροπεριοδικά (όλων αυτών που τα κυκλοφόρησαν που παριστάνουν τους ακτιβιστές από το 2000 και τους πολιτικαλ κορεκτ, μηδενός εξαιρουμένου, που συχνά σπατάλησαν κρατικές επιδοτήσεις για να κυκλοφορήσουν τα σκουπίδια τους) δεν ειδικεύονταν μονάχα σε υπεργραμμωμένες ψωλές και κώλους, σε αυτή την πόλη θα υπήρχαν τουλάχιστον περισσότεροι gay και λεσβίες που θα απαιτούσαν σύμφωνο συμβίωσης.