Πως το χέρι μου θα πάει ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ;

Μα κάθε φορά που ακούω ειδήσεις γιατί αισθάνομαι μαλάκας; Πες μου!

Για παράδειγμα: Στις ειδήσεις (Δελτίο των 8 – 16/10/2012) λέει:

«Κινδυνεύουν με παραγραφή πάρα πολλές υποθέσεις (πόσες;) off shore εταιριών που χρωστάνε πολύ μεγάλα ποσά στο δημόσιο, διότι υπάρχει έλλειψη υπαλλήλων στις ΣΔΟΕ.»

Ερώτηση:

Ποιο είναι υποτίθεται το μεγαλύτερο πρόβλημα του ελληνικού δημοσίου και για το οποίο μας πιέζουν να κάνουμε μεταρρυθμίσεις;

Απάντηση:

Ότι οι υπάλληλοι είναι υπεράριθμοί.....

Στις 600.000 υπολογίζονται επιεικώς οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Πως και δεν έχουν ΣΔΟΕ αρκετό προσωπικό ώστε να τσακώσουν αυτούς που διαφεύγουν υπέρογκων ποσών και να βάλουν χρήμα στα ταμεία;



Πως, την ίδια στιγμή ο κρατικός μηχανισμός είναι παραπάνω από επαρκής ώστε να κάνουν εσένα και εμένα να πληρώσουμε 300 ευρώ που χρωστάμε, και μας απειλούν μάλιστα και με προσωποκράτηση; (Δελτίο των 8 – 16/10/2012)

Γιατί πρέπει να ανέχομαι να συμβαίνει αυτό; Γιατί όταν πάω σε μια υπηρεσία θα πρέπει να περιμένω σε ουρά και να σπαταλήσω πολύ και πολύτιμο χρόνο; Γιατί για να εξυπηρετηθώ πρέπει οπωσδήποτε να ‘’λαδώσω’’; Γιατί μου πιέζουν ασφυκτικά τα λίγα έσοδα μου την ίδια στιγμή που αφήνουν να διαφεύγουν εκατομμύρια από διάσημους και πλόύσιους;Γιατί; Γιατί; Γιατί; Τα γιατί είναι πάρα πολλά και σημαντικά ώστε να τα αγνοήσεις και νομίζω συμφωνείς με αυτό. Νομίζεις ότι μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι;

Γιατί η κυβέρνηση δε πράττει τα αυτονόητα ώστε να διορθώσει όλα ή έστω μερικά από αυτά;

Διότι είναι πλαισιωμένη από άχρηστους και διεφθαρμένους.

Διότι και η παραμικρή ενέργεια που θα κάνει ενάντια σε μια μερίδα προνομιούχων θα ανοίξει στόματα και θα αρχίσουν να ξεσκεπάζονται μεγαλύτερες βρομιές.

Διαφωνείς;

Ας ξαναγυρίσουμε στο παράδειγμα με τις off shore εταιρίες. Ας πούμε ότι η εκτελεστική εξουσία (Βουλή) πιέσει την δικαστική εξουσία να δώσει προτεραιότητα σε αυτές τις υποθέσεις , ή μεταθέσει υπαλλήλους στο ΣΔΟΕ αφού και καλά δεν έχει. Είναι προφανές ότι οι θιγόμενοι μεγαλοκαρχαρίες θα ξεμπροστιάσουν νέα ονόματα στα οποία ας  πούμε θα έχουν κάνει κάποια δωρεά, ή για τα οποία υπήρξαν σπόνσορες σε εκλογικές περιόδους. Αν η δικαιοσύνη συνεχίσει το έργο της θα βρεθούμε μπροστά σε πολιτικούς που τα πήρανε.

Διαφωνείς;

Αν ναι γιατί πιστεύεις ότι δε λειτουργεί η δικαιοσύνη σωστά ώστε να τιμωρεί τέτοια φαινόμενα ενώ εξαντλεί όλη τη σκληρότητα της σε σένα και μένα;

Φίλε και φίλη, ούτε γίνεται κάτι με αυτή τη κυβέρνηση αλλά ούτε και πρόκειται να γίνει για τον απλούστατο λόγο ότι είναι όλοι διεφθαρμένοι. Η διαφθορά και η σαπίλα έχει εισχωρήσει σε τέτοιο βαθμό στον κρατικό μηχανισμό που τον καθιστά μη παραγωγικό και μη λειτουργικό. Ακόμα και στα χαμηλότερα επίπεδα υπηρεσιών προς τον πολίτη, ακόμα και στα απολύτως αυτονόητα. (π.χ. υγεία)

Πριν πας να ψηφίσεις λοιπόν την επόμενη φορά σκέψου καθαρά: Αυτοί σε εξαπατούν με πολύ καθαρό τρόπο, υπονομεύουν όχι μόνο το δικό σου μέλλον, όχι μόνο των παιδιών σου, αλλά της ίδιας της Ελλάδας μέσα στο παγκόσμιο χωριό. Δε θα πρέπει και η ψήφος σου να είναι ψήφος απομάκρυνσης τους από την εξουσία;

Η κυβέρνηση Σαμαρά ορκίστηκε στις 20/6/2012, δηλαδή πριν 5 μήνες. Αν όντως είχε αγνές προθέσεις και πραγματική πολιτική βούληση, δε θα έπρεπε μέχρι σήμερα να κάνει έστω και το ελάχιστο για να σου δείξει ότι είσαι ίσος με τους άλλους πολίτες; Δε θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει την περιβόητη λίστα μεγαλοκαταθετών στην Ελβετία ώστε να απαλυνθεί το δικό σου βάρος στις εισφορές; Δε θα έπρεπε να δικάσει και να φυλακίσει αυτούς με τις off-shore; Και μιλάω μόνο για τα σχετικά ανώδυνα. Δεν αναφέρομαι καν στην υπόθεση Τσοχατζόπουλου που σιγά σιγά και επιμελώς τα μίντια έχουν πάψει καν να αναφέρουν. Γενικά φίλε, δεν είσαι απόλυτα βέβαιος πως αυτή η κυβέρνηση ουδόλως ενδιαφέρεται για σένα και κάθε μέρα που παραμένει στην εξουσία εσύ θα είσαι αυτός που θα πληρώσεις όλα. Αυτό είναι που ζητάς; Αυτό θες; Το ανέχεσαι;

Συμφωνείς λοιπόν πως με την πρώτη ευκαιρία εκλογών θα πρέπει να βρεις ένα τρόπο να τους ρίξεις;

Αν συμφωνείς συνεχίζω τον συλλογισμό μου.

Πως θα τους ρίξω; Πως θα τους ρίξεις; Πως θα τους ρίξουμε;

Μία ευκαιρία έχεις δοσμένη από το Σύνταγμα. Μια φορά θα αποφασίσεις και θα υποστείς τα επακόλουθα της απόφασης σου.

Θες πραγματικά να τους ρίξεις;

Κάνε το με τη ψήφο σου.

Με τα σημερινά δεδομένα ή μοναδική λύση φαίνεται να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Όχι γιατί ευαγγελίζεται κάτι πού ίσως εσύ συμφωνείς απόλυτα, αλλά γιατί φαίνεται να έχει τη μεγαλύτερη δυναμική να κατακτήσει τη κυβέρνηση και κάνοντας έστω το 10% αυτών που υποστηρίζει, να ανατρέψει το καθεστώς της διαφθοράς και να φέρει στην επιφάνια την αλήθεια ή έστω μέρος της.

Θα είναι μια αρχή.

Σε προσωπικό επίπεδο διαφωνώ με τον ΣΥΡΙΖΑ σε αρκετά θέματα και ούτε θεωρώ ότι ασκεί την κατάλληλη αντιπολιτευτική πολιτική. Αλλά τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, και φαίνεται ότι δε θα αλλάξει κάτι, ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να είναι ο μόνος που μπορεί να πάρει την κυβέρνηση, οπότε εξυπηρετεί τον πρωταρχικό και πιο σημαντικό στόχο μου: Να τους διώξω από την εξουσία διότι με χρησιμοποιούν και μου φέρονται σα πολίτη τρίτης κατηγορίας.

Διαφωνείς;

Άρα μια ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και ίσως επιφέρει αλλαγές τις οποίες εσύ και εγώ αποζητούμε ως υγιείς πολίτες. Σωστά;

Συνεπώς εσύ που επέλεξες κάποιο αριστερό κόμμα πλην του ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες  εκλογές, ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι έχασες τον πραγματικό σου στόχο. Αν ευαγγελίζεσαι την ανατροπή και πιστεύεις ακράδαντα πως αυτοί οι άχρηστοι δεν πρέπει να κυβερνούν, τότε πρέπει επιτακτικά να δώσεις στον ΣΥΡΙΖΑ την ευκαιρία που ζητάει.

Βελούδινες επαναστάσεις στη σημερινή εποχή είναι επαναστάσεις υποκινούμενες και με κρυφό σκοπό, επαναστάσεις για το Θεαθήναι. Οπότε μη περιμένεις με καθοδηγούμενες από συνδικάτα διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες και απεργίες να φέρεις την αλλαγή! Η μοναδική ώρα που η φωνή σου θα έχει δύναμη είναι η ώρα που θα βρεθείς μπροστά στη κάλπη. Και εκέινη την ώρα έστω και αν διαφωνείς μερικώς με τον ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να συμφωνήσεις στην παραδοχή ότι είναι η μοναδική σου επιλογή για να γίνει μια πραγματική επανεκκίνηση. Κατανοώ επιμέρους τον φόβο σου για το καινούργιο αλλά αν πραγματικά πιστεύεις ότι δε πάει άλλο τότε θα πρέπει να ρισκάρεις.

Σέβομαι απόλυτα και το μικρότερο κόμμα που κατεβαίνει στις εκλογές, αλλά αυτή τη χρονική συγκυρία ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μονόδρομο. Εξάλλου ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη προτείνει στις πρότερες εκλογές την συνεργασία όλων των αριστερών κομμάτων αλλά ουδείς δέχθηκε. Δε σε προβληματίζει αυτό;

Τώρα κάποιος μπορεί να υποστηρίξει: «Άσε φίλε, και ο ΣΥΡΙΖΑ στο σύστημα είναι, τα ίδια θα κάνει»

Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής. ΙΣΩΣ ΝΑΙ.




Αλλά δε μπορείς να είσαι σίγουρος 100% για κάτι αν δε το δοκιμάσεις.

Και επειδή αυτό το ΙΣΩΣ φέρει μέσα του την ελπίδα για αυτό και εγώ βλέπω την κατάσταση έτσι.

Αν παραδεχθούμε όλοι ότι ο μοναδικός τρόπος να ασκηθεί μια διαφορετική πολιτική στις εξουσίες είναι να έρθει στην κυβέρνηση ένα νέο κόμμα, τότε ελπίζω να καταλαβαίνετε τι εννοώ.

Κάποιος άλλος μπορεί να πει:

«Ρε ‘συ Κώστα, αν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγούμε από την Ευρώπη, θα κηρυχθεί  πτώχευση, κ.λπ.»

Καταρχήν διαφωνώ αλλά επειδή δεν μπορώ να υποστηρίξω επαρκώς την άποψη μου με επιχειρήματα ας υποθέσουμε ότι μπορεί να συμβεί και αυτό.

Και ερωτώ:

Με την παρούσα κατάσταση που βλέπεις να πηγαίνουμε;

Δε καταλαβαίνεις ότι σε εμπαίζουν; Δε καταλαβαίνεις ότι σε τρομοκρατούν με τα μίντια φουσκώνοντας σου το κεφάλι με υπέρογκα ποσά που πρέπει να δώσουμε, πιέσεις από την Ε.Ε., χρονοπεριθώρια που πρέπει να τηρηθούν;

Αν πιστεύεις ότι μελλοντικά (πότε;) θα είμαστε ένα κράτος που ευημερούν οι πολίτες και έχει υψηλή ποιότητα ζωής τότε ναι, έχεις δίκιο. Τότε μπορείς να συντηρήσεις την παρούσα κατάσταση κρατώντας στην εξουσία τους ίδιους και τους ίδιους. Τότε ναι, μη ψηφίσεις ΣΥΡΙΖΑ γαι να τους ρίξεις.

Αν πιστεύεις ότι μελλοντικά (πότε;) θα σταθεροποιηθούν τα πράγματα αλλά η ποιότητα ζωής θα είναι πολύ πιο κάτω, εν είδη Βουλγαρίας, και ότι η μεσαία τάξη θα έχει συρρικνωθεί σημαντικά, τότε εγώ διαφωνώ. Δεν οραματίζομαι και δεν θέλω μια τέτοια προοπτική. Δεν θέλω να ζω στη μετριότητα.

Μα σοβαρά, κάτσε ήρεμα για πέντε λεπτά μόνος, μακριά από τηλεόραση και αναλογίσου τι γίνεται. Που νομίζεις ότι οδηγεί όλο αυτό; Οδηγεί σε κάτι καλύτερο από μια πτώχευση με κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ; Και αν οδηγεί σε κάτι καλύτερo, μπορείς να το περιγράψεις; Πως φαντάζεσαι το μέλλον με αυτή την κυβέρνηση; Προσπάθησε να είσαι ρεαλιστής, μη σκέφτεσαι με γνώμονα τον φόβο. Ο φόβος τρώει τα έρημα, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ Μπορείς να μου απαντήσεις σε αυτό μέσω του e-mail που δίνω στο τέλος του κειμένου. Και να σχολιάσεις ότι άλλο θες. Έχω ανάγκη την γνώμη σου, δε θέλω να νιώθω μόνος.

Προς το παρόν θα σου πω πως εγώ φαντάζομαι το μέλλον με αυτή τη κυβέρνηση και εσύ μπορείς να σκεφτείς αν έχω κάπου λάθος.

Λοιπόν. Αυτή τη στιγμή νιώθω ότι με πιέζουν πολύ. Με πιέζουν πολύ και άδικα. Καλούμαι να πληρώσω φορολογικά βάρη δυσανάλογα με την πραγματική οικονομική μου κατάσταση. Προς το παρόν αντέχω με την βοήθεια της οικογένειας μου. Ουσιαστικά παρασιτώ, δεν είμαι παραγωγικός, είμαι βάρος στην υπόλοιπη κοινωνία. Από την άλλη τουλάχιστον το 60% του κοινωνικού μου κύκλου έχει απολυθεί. Τα πράγματα για ορισμένους από αυτούς είναι χειρότερα από ότι σε μένα. Παράλληλα ακούω συνέχεια ότι πρέπει να γίνουμε ανταγωνιστικοί ως χώρα, δηλαδή να έχουμε πολύ φθηνά εργατικά χέρια. Να μειωθεί ο δημόσιος τομέας, να ιδιωτικοποιηθούν μεγάλοι κοινωφελείς και μη οργανισμοί, να μειωθούν περαιτέρω οι συντάξεις. Δηλαδή σκέφτομαι, τι σημαίνει αυτό;  Εννοούν ότι όταν τελειώσει το μνημόνιο, θα βρίσκομαι σε μια χώρα όπου ο βασικός μισθός θα είναι 500 ευρώ; 400 ευρώ; 300 μήπως; Εννοούν ότι όταν ξοφλήσουμε τις δόσεις και δε χρωστάμε τίποτα θα ζω σε μια χώρα με 1500000 ανέργους; Και έστω να πω ναι, το δέχομαι να ζήσω έτσι μέχρι να ορθοποδήσουμε, θα πληρώνω μέχρι τότε ξανά και ξανά ενώ την ίδια στιγμή πολύ πιο πλούσιοι από μένα διαφεύγουν εκατομμυρίων; Θα ξαναγίνουν οι μισθοί πάλι αξιοπρεπείς και σε ποιο βάθος χρόνου;

Ποιο είναι το μέλλον που μας υπόσχονται;

Μου είναι τρομερά δύσκολο να το αποσαφηνίσω και κανένας δε μιλάει για αυτό. Δε σου ακούγεται ύποπτο αυτό; Ας πούμε σε ένα χρόνο από τώρα πως θα είναι η κατάσταση; Έτσι όπως μας πιέζουν φαντάζομαι να σφάζονται αθώοι στο δρόμο για 20 ευρώ. Φαντάζομαι μερικούς από τους φίλους μου να λιμοκτονούν κρίνοντας από την σημερινή κατάσταση. Φαντάζομαι ότι σε ένα χρόνο τίποτα δε θα αλλάξει και αντίθετα όλα θα είναι χειρότερα.

Και θα τιθασεύουν τον λαό με όπλο τον φόβο.

Φαντάζεσαι εσύ ένα διαφορετικό μέλλον με αυτή την κυβέρνηση; Είμαι υπερβολικός; Τι σε κάνει να νομίζεις ότι κάτι καλύτερο θα συμβεί; Πόσο ίδιο, πόσο καλύτερο, η πόσο χειρότερο μπορεί να είναι αυτό από μια πτώχευση; Και στο κάτω κάτω μια πτώχευση, ω μη γένοιτο, θα μας επέτρεπε να κάνουμε επανεκκίνηση. Να ξεκινήσουμε από κάπου, έστω από το μηδέν. Είναι καλύτερα πιστεύεις να ζούμε αυτό τον αργό θάνατο; Είναι καλύτερο πιστεύεις να βιώνουμε μια άτυπη πτώχευση, μερικοί από εμάς, και μερικοί να συνεχίζουν να μας εξαπατούν; Και πρόσεξε, ίσως αυτή τη χρονική στιγμή απλώς να πιέζεσαι και να μην νιώθεις στο πετσί σου την ανέχεια, την διαφθορά, τη δυστυχία. Κατά πόσο είσαι σίγουρος ότι αυτή η κατάσταση δε θα σε αγγίξει και σένα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σε ένα χρόνο;

Και έστω φίλε, είσαι πλούσιος, έχεις αρκετά φράγκα ώστε να μη σε αγγίζει τίποτα. Πως μπορείς να συντηρείς μια κατάσταση όπου συνάνθρωποι σου δεν έχουν να σιτιστούν;

Εγώ δε μπορώ να φανταστώ ένα διαφορετικό από αυτό το μέλλον με αυτή τη κυβέρνηση. Και δε θέλω ένα τέτοιο μέλλον.

Επαναλαμβάνω, αν φαντάζεσαι κάτι διαφορετικό και καλύτερο περιέγραψε το.

Εγώ ρισκάρω. Ρισκάρω γιατί αυτή η κυβέρνηση δε μου υπόσχεται τίποτα καλύτερο, δεν μου υπόσχεται σε καμία περίπτωση ότι θα με σέβεται εξίσου με τους υπόλοιπους πολίτες.

Ρισκάρω ψηφίζοντας ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ρισκάρω ελπίζοντας για το καλύτερο, και όχι για το χειρότερο.

Αν εσύ έχεις μια καλύτερη λύση είμαι πρόθυμος να την ακούσω.

Όπως προείπα μέσα μου υπάρχει η αμφιβολία- το ίσως, αλλά οφείλω σαν υπεύθυνος πολίτης να δοκιμάσω το νέο. Θα κορόιδευα τον εαυτό μου αν υποστήριζα ότι θέλω να τους πετάξω από την κυβέρνηση γιατί είναι διεφθαρμένοι και δε κυβερνούν σωστά, και την ώρα της ψήφου επέλεγα κάτι που έχει μηδαμινές πιθανότητες να καταλάβει την κυβέρνηση.

Και ξαναρωτώ:

Διαφωνείς;

Στην καθημερινότητα σου, έχεις να αντιμετωπίσεις πολλά προβλήματα που ίσως να έχουν σχέση με την ανεργία, την εγκληματικότητα, την υγεία, την παιδεία κ.λπ. Θεωρώ ότι πιστεύεις όπως και εγώ ότι σε όλα τα προβλήματα δεν πράτονται τα δέοντα. Δεν υπάρχει πολιτική βούληση.

Ελπίζω επίσης να συμφωνείς πως όλα μα όλα τα προβλήματα της καθημερινότητας σου, είναι παράγωγα της λάθος και άδικης άσκησης των Εξουσιών της δημοκρατίας μας: της Εκτελεστικής, της Δικαστικής , της Νομοθετικής και φυσικά της μιντιακής...

Για παράδειγμα αν η Δικαστική εξουσία λειτουργούσε με σωστό και δίκαιο τρόπο δε θα υπήρχε αυτό το χάλι στις αίθουσες των δικαστηρίων, αλλά ούτε θα τριγυρνούσαν τόσοι κλέφτες ακόμα και μέσα στη Βουλή.

Συνεπώς αν θες να αλλάξεις ή αν θες έστω να δοκιμάσεις να αλλάξεις τα πράγματα, τότε θα πρέπει να αντικαταστήσεις τους λειτουργούς των Εξουσιών με προτεραιότητα αυτούς της Εκτελεστικής και Νομοθετικής Εξουσίας.

Διαφωνείς;

Αν δε διαφωνείς τότε η πιο άμεση λύση είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Και τώρα μια εντελώς προσωπική τοποθέτηση που ούτε θέλω ουσιαστικά να ακολουθήσω αλλά ούτε και θα προσπαθήσω να σε κάνω να ενστερνιστείς.

Ας υποθέσουμε ότι όντως ο λαός δίνει την εξουσία στον ΣΥΡΙΖΑ και αποδεικνύεται στο τέλος πώς και αυτοί είναι άχρηστοι ή/και διεφθαρμένοι.

Τι απογοήτευση...

Τι εμπαιγμός...

Τι θα κάνω έπειτα ως Κώστας; Και μιλώ πάντα με βάση το σημερινό τοπίο.

Σε αυτή την περίπτωση θα έχω βρεθεί πάλι στην ίδια βαλτώδη και δύσοσμη κατάσταση. Θα έχω βρεθεί πάλι εν μέσω ενός λάθος συστήματος που δε φαίνεται να θέλει να ιαθεί.

Και ερωτώ:

Τι κάνω έπειτα;

Υπάρχουν θεωρητικά πολλές απαντήσεις.

1.   - Ας πούμε στρέφομαι στη αναρχία ή/και τρομοκρατία που ελπίζω να μην ενστερνίζεσαι τις αρχές τις.

2.   - Μεταναστεύω στο εξωτερικό θεωρώντας ότι θα βρεθώ σε ένα πιο υγειές περιβάλλον.

3.   -Ψηφίζω ένα κόμμα που φαίνεται να έχει δυναμική να ανέβει στη κυβέρνηση. Γιατί είπαμε: Δεν έχει καμιά πρακτική αξία να ψηφίσεις κάτι που έχει μηδαμινές πιθανότητες να ασκήσει εξουσία. Οπότε να μη γίνει καμία αλλαγή στη πράξη.

4.   -Κάθομαι παθητικά και υποτακτικά στον καναπέ μου και απλώς είμαι θεατής των εξελίξεων.

5.   - Προσπαθώ να εισχωρήσω στο διεφθαρμένο σύστημα αγνοώντας τις αρχές και τις αξίες μου, ώστε να επωφεληθώ εις βάρος της μεγάλης μάζας των έντιμων πολιτών.

6.   -Ψάχνω να βρω ένα τρόπο, έστω και αντιδεολογικό, ώστε να «γκρεμιστούν» όλα και να αναγεννηθούμε μέσα από τα συντρίμμια.

Ως Κώστας επιλέγω το τελευταίο.

Ποια θα μπορούσε να είναι μια τέτοια λύση;

Η πρώτη προφανής απάντηση είναι η επανάσταση. Να ξεχυθεί ο λαός στους δρόμους καινα απαιτήσει τα προφανή.

Πόσο πιθανό είναι αυτό με τα σημερινά δεδομένα;

Απίθανο να συμβεί...

Η μόνη περίπτωση θα ήταν να έχει εξαθλιωθεί τόσο ο πολίτης ώστε η απόγνωση να τον οδηγήσει στο δρόμο, και δεν έχω σκοπό να περιμένω αυτή την απεύχουσα κατάσταση.

Η δεύτερη προφανής απάντηση είναι ο πόλεμος. Με κάποιο τρόπο να γίνει πόλεμος. Ώστε μπροστά στα δεινά που επιφυλάσσει να γίνει μια ανατροπή στο σύστημα και να έχω να ελπίζω κάτι.

Δεν είμαι πρόθυμος να ενστερνιστώ ούτε αυτή τη λύση.

Μια τρίτη λύση θα ήταν να προκαλέσω αναταραχή μέσα στο σύστημα ψηφίζοντας κάτι που φαίνεται να έχει δυναμική έστω και αν εγώ είμαι κάθετα αντίθετος ιδεολογικά με αυτό.

Αν έχετε κάποια άλλη πιθανή απάντηση θα ήταν χαρά μου να την κουβεντιάσουμε.

Αν δεν έχετε, μοιραία θα επιλέξω την τρίτη απάντηση. Και σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα αυτή η λύση ακούει στο όνομα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ...

Δε χρειάζεται ελπίζω να διευκρινίσω πως είμαι απόλυτα αντίθετος με ότι πρεσβεύει αυτό το κόμμα.

Αλλά αν συμβούν αυτά που περιέγραψα στο συλλογισμό μου τότε δε βλέπω άλλη επιλογή.

Και επαναλαμβάνω: Αυτή είναι μια εντελώς προσωπική τοποθέτηση που ούτε θέλω ουσιαστικά να ακολουθήσω αλλά ούτε και θα προσπαθήσω να σε κάνω να ενστερνιστείς.

Κάποιος θα πει: «Ρε ‘συ Κώστα, αν γίνουν αυτοί δεύτερο κόμμα μπορεί να οδηγηθούμε σε εμφύλιο.» (Μέσα σε όλα τα άλλα άσχημα που θα φέρει μια τέτοια επιλογή)

Και πάντα υποθετικά μιλώντας απαντώ:

Ναι, ίσως.

Μου είναι εντελώς άβολη αυτή η εικασία και με γεμίζει δυσφορία και μόνο η σκέψη της....

Αλλά σε παρακαλώ, βοήθησε με να κάνω κάτι άλλο πέρα από αυτό που με οδήγησε η δική μου λογική να ξεστομίσω. Ότι δηλαδή ως έσχατη λύση επιλέγω την καταστροφή ώστε να ανατρέψω το κατεστημένο.

Βάλε με σε μια δική σου λογική που θα με οδηγήσει άμεσα, όχι σε 10 χρόνια, στην αλλαγή του διεφθαρμένου σκηνικού.

Έχω απόλυτη ανάγκη την βοήθεια σου ώστε να μη κάνω αυτό το έγκλημα. Δώσε μου μια βιώσιμη λύση. Κάνε με οπαδό της δικής σου φιλοσοφίας και απότρεψέ με, ως έσχατη λύση, να ψηφίσω αυτή τη συμμορία Ναζιστών.

Είμαι ίσως “λίγος’’, δε μπορώ να αναπτύξω μια άλλη λογική που θα με οδηγήσει σε μια πρακτική λύση που θα έχει καίριο αποτέλεσμα. Ίσως υπάρχει άλλος δρόμος που εγώ αδυνατώ να δω αλλά εσύ μπορείς. Σε παρακαλώ κάνε με να δω αυτό τον δρόμο.

Αν δεν έχεις κάτι βιώσιμο και πρακτικό να προτείνεις έλα να ρισκάρουμε μαζί στην αρχική θεώρηση:

“Ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ ελπίζοντας μαζί μου ότι θα κάνει την διαφορά’’

Και πάλι επαναλαμβάνω: Ρίσκαρε μαζί μου να ψηφίσεις ΣΥΡΙΖΑ μόνο αν είσαι πεπεισμένος ότι αυτοί που μας κυβερνούν δεν είναι τίμιοι άνθρωποι.

Αν νομίζεις ότι ότι πραγματικά προσπαθούν για το δικό σου καλό, αλλά και της χώρας, τότε όχι μόνο άφησε τους να κυβερνούν, αλλά ψήφισε τους κιόλας. Άμεσα, ψηφίζοντας ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ, ή έμμεσα, ψηφίζοντας κάποιο κόμμα που έχει μηδαμινές πιθανότητες να καταλάβει την κυβέρνηση.

Αυτά είχα να πω.

Ίσως κάτι τετριμμένο για το τέλος περί ελπίδας; Ζω γιατί ελπίζω. Και ελπίζω για κάτι πού θα μου συμβεί άμεσα. Οπότε φίλε και φίλη, αν κατανοείς την δύναμη της ψήφου σου και είσαι έτοιμος να ρισκάρεις μη βλέποντας άλλη λύση, τότε έλα Μάζι μου να δοκιμάσουμε. Ας προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τον κόσμο μαζί.

Φιλικά

Κώστας ο Παρείσακτος
kostas_outsider@hotmail.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σώσον, Κύριε, τον λαόν Σου και ευλόγησον την κληρονομίαν Σου, νίκας τοις βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος...