Τα άκρα που συγκλίνουν όταν συμφέρει το σύστημα & τους χαπακωμένους πολίτες

Οι κουτοπόνηροι Χρυσαυγίτες δεν καταδικάζουν τις συνεχείς επιθέσεις σε πολίτες, τις καταστροφές σε μαγαζιά μεταναστών, δεν φαίνεται να συμπορεύονται με τους δημόσιους υπαλλήλους, ούτε όμως με την ανώτερη τάξη. Δεν δέρνουν μεγαλοαφεντικά, αλλά τα στηρίζουν, ούτε πολιτικούς υπεύθυνους της γενικής κατρακύλας. Βγάζουν βιντεάκια που κράζουν, εντός βουλής, για λόγους δημοσίων σχέσεων ενώ την φιλανθρωπία την έκαναν διαφημιστική καμπάνια. Φοράνε μπλούζες με λογότυπα της ΧΑ, εισαγόμενες από Τουρκία, επιτίθενται σε κόσμο, κάτω από την επήρεια ναρκωτικών και συνήθως βράδυ ή μέσα σε βαγόνια, ομάδες πάντα, γιατι μόνοι τους χέζονται, όπως κάθε αγέλη ζώων. Κατάφεραν άλλωστε να ξεγελάσουν με την αντιμνημονιακή στάση τους.
Συνήθως οι περαστικοί, που κάποια στιγμή θα ΄ρθεί η σειρά τους, μένουν αμέτοχοι.


Τα περιστατικά ενάντια σε φανερά ομοφυλόφιλους πολίτες είναι αρκετά, αλλά πάντα υπήρχανε, δεν είναι μόνο οι χρυσαυγίτες, είμαστε και μεταξύ μας όμως που σκοτωνόμαστε, γιατί το έχουμε ξαναπεί ο κώλος δεν ενώνει τους ανθρώπους. Οι ίδιοι οι ναζί πάντα θα μας χρησιμοποιούν για να τους κάνουμε τη δουλειά, κι ύστερα θα μας στέλνουν στα κρεματόρια. Εμείς οι Πολιτικοποιημένοι Ομοφυλόφιλοι δεν μπορούμε να συγχωρούμε τέτοιου είδους στοιχεία προδοτικά.
Υπάρχουν νεαρά άτομα που έχουν καταλήξει να διδάσκονται για τη ζωή και την πολιτική από ανθρώπους σαν τον Παναγιώταρο, τον Δράκουλα, τον Καιάδα, τον αλβανό επιχειρηματία-μόδιστρο. Οι περισσότεροι όμως και από αυτούς αποτελούν εξίσου υποχείρια ανώτερων συμφερόντων. Ο Βαξεβάνης, σε μια από τις εκπομπές του, "κραυγές και ψίθυρροι στον άγιο παντελεήμονα" εξηγεί πάρα πολύ καλά σε τι αποσκοπεί όλη αυτή η κατάσταση.

Συχνά οι υποτιθέμενοι φιλήσυχοι πολίτες συνηγορούν σε απομακρύνσεις μεταναστόπουλων από τα οποία ενοχλούνται λόγω των μαθησιακών τους επιδόσεων και χαλάνε την μόστρα, ως φαίνεται, στα βρωμοελληνάκια. Χαμπουργκεροαναθρεμένα Ελληνόπουλα ανίκανα να ξεχωρίσουν τις εθνικές επετείους, του iphone, της diesel και του athens Mall. Μαθαίνουν όμως είτε να μισούν το διαφορετικό, είτε να αδιαφορούν για όλα. Κανείς τους δεν αναρωτήθηκε που πήγαν τα λεφτά που έστελνε η Ε.Ε. για να δημιουργηθούν σταθμοί συγκέντρωσης ώστε να αντιμετωπιστούν οι μετανάστες από τις τρίτες χώρες, που επίσης μαστίζονται από τον φασισμό, τον δυτικό επεκτατισμό, τον κρατισμό και τον καπιταλισμό. Κυρίως οι ημιδεξιοί, που δεν ανήκουν κιόλας στην νέα δημοκρατία, αλλά σε μικρότερα κόμματα, όπως του Τζήμερου, συγκρίνουν τη Χρυσή Αυγή με την Αριστερά. Κάτι που έκανε πολύ καλά και ο Μουσολίνι και οι όμοιοι του για να πετύχουν τους κορπορατικούς σκοπούς τους. Οι Νεοφιλελεύθεροι, όπως τους αποκαλούμε, θεωρούν πως "το κράτος είναι πολύ μεγάλο", "κόφτε το λοιπόν κομμάτια και δώστε το σε μένα", μισοτιμής αν γίνεται, κάπως έτσι σκέφτονται και δρούν παγκοσμίως. Επίσης μισούνε τόσο πολύ την αριστερά που προτιμούν τους νεοναζί από τους δήθεν Σταλινικούς. Αυτό ίσως να ισχύει επειδή ο κοινωνικός δαρβινισμός(το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, το μικρό να μην ζητάει να επιβιώσει αν δεν πληρώνει αδρά), είναι μια ιδέα που χρησιμοποιούνε όλοι αυτοί, φαινομενικώς ιδεολογικά αντίθετοι. Αλλά στο τέλος ακόμα και το ΚΚΕ ως πιο αυθεντικό το προτιμούν από τον μισητό ΣΥΡΙΖΑ, γιατί έχουνε την σκιά του Στάλιν να καταστροφολογούν, όταν στριμώχνονται από ιδιωτικές πρωτοβουλίες, που αντί να ενισχύουν την Ελεύθερη αγορά και τον ανταγωνισμό, κατέληξαν στο μονοπώλειο της Αegean και την κλοπή της Energa. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου και δή του ανερχόμενου φιλελεύθερου πολίτη και όχι και καλά πελάτη, όπως έλεγε το προεκλογικό σύνθημα του συνασπισμού τους. Ακόμη και ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, έπεσε στην παγίδα να ενοχοποιήσει για όλα την Αριστερά, ώστε να κερδίσει ψήφους, από τους φιλελεύθερους κοινωνικά πολίτες και εκείνους που ήταν πολιτικά ανοιχτόμυαλοι, χωρίς να έχουν καταλήξει σε δεξιά ή αριστερή οικονομική θεωρία. Ευτυχώς οι άνθρωποι, που στην αρχή μπερδεύτηκαν, ήταν όντως φιλελεύθεροι και όντως ανοιχτόμυαλοι για να συγχωρέσουν τόση ίντριγκα και τόση κακία που αναδύθηκε από αυτά τα μικρά ημιδεξιά κόμματα.

Μπορεί και οι αναρχικοί να μην είναι συμπαθητικοί ακόμα και υποκριτές ή και απλώς αληταριά, όμως δεν καίνε μετανάστες, αλλά τις τράπεζες. Δεν πήγε ποτέ κανείς αναρχοαυτόνομος να καταστρέψει το μαγαζί δίπλα από την τράπεζα.
Επιπλέον οι αναρχικοί δεν επιτέθηκαν ποτέ, τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον, σε ομοφυλόφιλους, ό,τι κι αν πίστευαν για αυτούς... Ακόμα υπάρχουν σήμερα, αρκετοί αναρχικοί ομοφυλόφιλοι, στα φανερά, όχι στα κρυφά όπως οι χρυσαυγίτες.

Οι αναρχοαριστεροί δεν υπερασπίζονται όπως η Ζαρούλια (δούλα και κυρά Μιχαλολιάκου) επιχειρηματίες που προσπαθούν να κλείσουν δημόσια πάρκινγκ για να οικονομάνε τα δικά τους ιδιωτικά, όπως στην Νέα Ιωνία συμβαίνει. Ούτε υποστηρίζουν τους εφοπλιστές και πως θα πρέπει να μην φορολογούνται, λες και δεν έχουν γλιτώσει άπειρα, όπως είπε ο Καιάδας το μόγγολο, που δεν ξέρει καν Ελληνικά και έχει το θράσος να μιλάει για το θεατρικό Corpus Cristi την ώρα που κυκλοφορούν death metal σουργελέ φωτογραφίες και τραγούδια του. Οι αναρχικοί δεν βγαίνουν στη τηλεόραση να δείχνουν τη ψυχοπάθεια τους όπως το νούμερο ο Κασσιδιάρης, ούτε τις έχουν τις γυναίκες για να καθαρίζουν...Οι Αναρχικοί δεν παριστάνουν τους Πατριώτες, δεν επιθυμούν ούτε επιβουλεύονται τη ψήφο του λαού, δεν ανήκουν σε ένα κόμμα, όπως η ΧΑ που χει μαζέψει ότι πιο μπαναλ και σιχαμένο υπάρχει στην κατώτερη τάξη να κάνει επίδειξη αμορφωσιάς και να γεμίζει με το τοξικά συναισθήματα την κοινωνία.

Τέλος οι ΑναρχοΑριστεροί διαχωρίζονται σε άπειρες ομάδες, συχνά τσακώνονται μεταξύ τους... δεν συγκεντρώθηκαν, όπως συμβαίνει αυτή τη στιγμή με την Δεξιά και την Ακροδεξιά σε δύο λιμάνια... Πρέπει να είσαι εντελώς κατωτάτου επιπέδου λοιπόν, για να πιστεύεις πως κάποιοι από αυτούς πληρώνονται από τον Σόρος, ή είναι πλουσιόπαιδα της Κηφισιάς, ή είναι μπολσεβίκοι... Τελικά γιατί ακριβώς κατηγορείται η αριστερά και πιο συγκεκριμένα ο αναρχικός χώρος;  Δυστυχώς και το ΚΚΕ τα ίδια συνομωσιολογικά και παρανοϊκά πιστεύει. Στο κάτω κάτω, ο νεαρός που έγινε μπάτσος δεν είναι καλύτερος, αφού θέλησε να προστατέψει ένα σύστημα το οποίο οι ίδιοι οι γόνοι, των μεγαλοαστών, που κατηγορεί, προσπαθούν να απορρίψουν και να ανατρέψουν.

Απόσπασμα από συνέντευξη στο 10% του ίσως πιο αγαπητού καλλιτέχνη από κάθε άκρο και πλευρά.

Θυμάμαι πόσο είχε κάνει αίσθηση παλιά «Το Γαλάζιο Τραγούδι», όπου έλεγες «όχι, δεν φταίει η μαμά μου/ που δεν έγινα ποτέ το γαλάζιο αγοράκι/ με τη βαρβάτη την ψωλή». Πώς το εμπνεύστηκες; Πώς αντέδρασε ο περίγυρός σου, δεδομένου ότι ο «χώρος» των Εξαρχείων υπήρξε μάλλον συντηρητικός σε ζητήματα σεξουαλικότητας - γιατί, άραγε;

Γιατί ο φασισμός δεν είναι ιδεολογία, είναι νοοτροπία και υπάρχει παντού, σε όλα τα χρώματα. Το συγκεκριμένο τραγούδι το έγραψα ύστερα από μια έντονη πολιτική λογομαχία με την τραβεστί Πάολα σε ένα Φεστιβάλ του Ρήγα Φεραίου.